Светлыя хмаркі — дзеткі прастору —
Ціха па небе плывуць.
Ім незнаёмы слёзы і гора,
Смутак і жаль іх не рвуць.
Ціха і згодна ідуць, небажаткі,
Ўсюды ім сцежкі ляжаць.
Ясныя зоркі, быццам дзяўчаткі,
Скрозь іх валокны глядзяць.
Светлыя хмаркі, рунь залатая,
Дум небясоў чарада!
Вам незнаёма нядоля людская,
Клопат згрызоты, нуда.
Золатам сонца іх аблівае,
Месяц ім срэбра дарыць,
Грозную песню гром iм спявае,
Вецер на крылах імчыць.
Станьце ж вы, хмаркі, над рубяжамі
Нашых палеткаў, шнуроў,
Ў сэрца людское закіньце з дажджамі
Думкі іх верных сыноў
Стэп неаглядны, шыр нелюдзіма,
Вольнае царства вятроў, —
Там вашы сцежкі, там і радзіма,
Дзеткі блакітных стэпоў!
Bright clouds - kids space -
Quietly float across the sky.
They are unfamiliar with tears and grief,
Sadness and pity do not tear them apart.
Quietly and agreeingly go, poor thing,
Everywhere they have paths.
Bright stars, like girls,
Through their fibers look.
Bright clouds, golden fleece,
The thought of the heavens is a series!
You are unfamiliar with human misery,
Worry gnawing, boredom.
The sun shone with gold on them,
The moon gives them silver,
Thunder sings a terrible song to them,
The wind on the wings is rushing.
Stand, you clouds, over the borders
Our plots, cords,
Throw in the human heart with the rains
Thoughts of their faithful sons
The steppe is vast, the expanse is inhuman,
Free kingdom of winds, -
There are your paths, there is your homeland,
Kids of the blue steppes! Смотрите также: | |
