Խոսք` Ռ. Պատկանյանի
Արի՛, իմ սոխակ, թո՛ղ պարտեզ մերին,
Տաղերով քուն բեր տըղիս աչերին.
Բայց նա լալիս է - դու սոխակ, մի՛ գալ,
Իմ որդին չուզե տիրացու դաոնալ։
Թո՛ղ դու տատրակիկ, քո ձագն ու բունը
Վուվուով տղիս բեր անուշ քունը.
Բայց նա լալիս է— տատրակիկ, մի գալ,
Իմ որդին չուզե սգավոր դառնալ։
Թող, աբեղաձագ, դու արտ ու արոտ,
Օրորե տղիս, քընի է կարոտ:
Բայց նա լալիս է - դու, ձագուկ, մի գալ,
Իմ որդին չուզե աբեղա դառնալ։
Թո՛ղ որսըդ, արի՛, քաջասիրտ բազե,
Քու երգը գուցե իմ որդին կուզե...
Բազեն որ եկավ՛ որդիս լոեցավ,
Ռազմի երգերի ձայնով քնեցավ։
По словам Р. Patkanian
Приди, мой соловей , пусть сад наш,
Принесите teghis глаза стихи сна.
Но она плачет , ты - соловей , черепаха ,
Мой сын chuze певчим daonal .
Пусть вы tatrakik свой ствол и dzagn
Vuvuov принести мой сын сон .
Но она плакала - tatrakik , черепаха ,
Мой сын стал chuze траур .
Пусть Мэвис , ты, так и пастбища ,
Orore моего сына, Кени тоски .
Но она плачет - ты , птенец , черепаха ,
Мой сын chuze стать монахом .
Пусть vorsed , храбрым , мужественным ястреб ,
Ваша песня может быть мой сын хотел ...
Loetsav сокола , который был моим сыном ,
Битва песен голосовой knetsav .
