Белы святочны скафандр наўрад ці ўратуе мяне ад хаоса
Мой дзень не такі ўжо і просты, каб я не баяўся згубіцца ў ім
Канечне я мог бы застацца
Для гэтага сьвету чужым
Песні, як у прынцыпе ўсё тут, ня маюць сэнсу
Cловы сказаныя мной калі-небудзь дакладна мне зьвернуць шыю
Ад сябе мне няма куды дзецца
Пакуль я вучуся быць шчырым
На ўсё ўва што верыць ня мог — глядзі
Першых маланак сьветлыя яскаркі
Пасьля нас дзень зробіцца ясным
Зямля, я веру ў цябе — адштурхніся ад ног і ляці
Лекі й народныя сродкі магчыма падораць мне момант шчасьця
Сон паказаў мне мяне і прымусіў прачнуцца ў халодным поце
Наўрад ці я змог бы сьмяяцца
Застаўшыся жыць у самоце
Сэнсы прынятыя вамі мне не пакідаюць ніякіх шанцаў
Ды Сьвет, прыдуманы мной, верагодна ніколі ня стане лепшым
Напэўна я змог бы суняцца
Калі б я ўбачыў усьмешку
На ўсё ўва што верыць ня мог — глядзі
Першых маланак сьветлыя яскаркі
Пасьля нас дзень зробіцца ясным
Зямля, я веру ў цябе — адштурхніся ад ног і ляці