Цiха растрывожыла думкаю бяссоннiцай
Вечна неспакойная ты любоў мая
Не за вочы чорныя,
Не за бровы смуглыя,
А за сэрца шчырае палюбiў я.
Не за вочы чорныя,
Не за бровы смуглыя,
А за сэрца шчырае палюбiў я.
Знаю, не праложаны мне дарогi роўныя,
Кветкамi ня сцелюцца сцежкi у жыццi.
Пушчамi глыбокiмi, горамi высокiм,
рук не разнiмаючы нам с табой iсцi.
Засвяцiся яснаю, светлаю нязгаснаю, зоркаю шчаслiваю ты любоў мая
Не за вочы чорныя,
Не за бровы смуглыя,
А за сэрца шчырае палюбiў я.
Не за вочы чорныя,
Не за бровы смуглыя,
А за сэрца шчырае палюбiў я.
Не за вочы чорныя,
Не за бровы смуглыя,
А за сэрца шчырае палюбiў я.