Волат
У сэрцы края марозау
На полi з-пад тысячы льдоу
Стаiць ганарова шмат год нерухома
Постаць да неба з тысяч агнёу.
Са зброяй стаiць, глядзiць-пазiрае -
Чужынец нiколi ня пройдзе сюды,
Паветра удыхае, на дудах грае,
Плячыма з намi на варие заужды!
Поуначы дзецi, марозау браты,
Ня вераць у страх, ня ведаюць здрады,
Адрубяць варожаму племю хвасты,
Сякераю вострай белай расплаты!
Навокал нянавiсць i слезы,
Сонца закрыла хлусня!
Нам дапамогуць злыя марозы
I вострыя променi новага дня!
Назад не адступiм мы нi на крок,
Наперад глядзiм мы ганарова,
Выганiм з дому здраду i змрок,
Знiшчым зайздроснiкау мы паступова!