Золак.
Мы прыйдзем і знімем з крыжа,
Распятыя вамі, гонар і годнасць.
Вы прамянялі іх на медзякі,
І веру ў неабходнасць
Цвёрдай рукі.
Толькі, што ў вас ёсць за душой?
Ды й душы няма – чорны гной.
Мы закладзём падмурак храма свабоды
З тых камянёў, што так доўга насілі за пазухай.
Ля шэрай сцяны скончваюцца падарожжы за край – няхай!
Пустыя нашыя вачніцы стануць вокнамі, адкрытыя раты – званамі.
Згоды будзе ўжо не дасягнуць,
Калі мы ў роспачы парушым вашы запаведзі.
Нас будзе не стрымаць, бо ўжо брыдка спіны гнуць
І трываць.
Паскуднік абвясціў сябе пастарам, прарокам,
І вы пакорлівым статкам пайшлі за ім.
Але, дзе б не хадзілі – цемра змянялася змрокам.
Апосталы ядуць са срэбнага посуду,
Святыя пазіруюць для ікон,
А прарок піша на вашых шкурах закон.
Не замаліць вам грэх свой.
Ганьбы не змыць і крывёй.
Dawn.
We arrive and take off from the cross,
Crucified by you, honor and dignity.
You traded them for pennies,
And I believe in the need for
Hard hands.
Just that you have a soul?
Yes and no soul - black pus.
We laid the foundation of the temple of freedom
Since the stones that were so long in the bosom.
At the end of travel gray wall over the edge - let them!
Empty eye sockets become our windows open mouths - bells.
Consent will not be achieved
When we despair violate your commandments.
We will not hold back, as is already contrary to bend back
And endure.
Wretch declared himself a pastor, prophet,
And you submissive herd followed him.
But where I did not go - the darkness gave way to darkness.
Apostles eaten with silver vessels,
Saints posing for icons,
And the prophet wrote the law on your skins.
Do not you pray for forgiveness of his sin.
Shame does not wash and blood.
