Ձախորդ օրերը ձմռան նման կուգան ու կերթան,
Վհատելու չէ, վերջ կունենան, կուգան ու կերթան.
Դառն ցավերը մարդու վերա չեն մնա երկար,
Որպես հաճախորդ շարվեշարան կուգան ու կերթան։
Փորձանք, հալածանք և նեղություն ազգերի գլխից
Ինչպես ճանապարհի քարավան կուգան ու կերթան,
Աշխարհը բուրաստան է հատուկ, մարդիկը ծաղիկ,
Ո~րքան մանուշակ, վարդ բալասան կուգան ու կերթան։
Ոչ ուժեղը թող պարծենա, ոչ տկարը տխրի,
Փոփոխակի անցքեր զանազան կուգան ու կերթան,
Արևը առանց վախենալու ցայտում է լույսը,
Ամպերը դեպի աղոթարան կուգան ու կերթան։
Երկիրը ուսյալ զավակին է փայփայում մոր պես,
Անկիրթ ցեղերը թափառական կուգան ու կերթան.
Աշխարհը հյուրանոց է, Ջիվան, մարդիկը հյուր են,
Այսպես է կանոնը բնական, կուգան ու կերթան։ К сожалению, как зима, они придут и уйдут,
Он не будет удручать, у них будет конец, придет и уйдет.
Горькая боль не останется длиной человека,
Как придет клиент Шарваша и уйдет.
Попробуйте, преследование и бедствие от глав наций
Как караван караван и уйти,
Мир всплеска особенный, люди цветок,
Кто фиолетовый, роза бальзама придет и уходит?
Пусть не сильнее хвастаться, его слабый грустный,
Стих дыры пойдут на разные воли и уходят,
Солнце показывает свет без страха,
Облака придут и пойдет в богатое место.
Страна - это образованный ребенок, как ее мать,
Необразованные племена пойдут на блуждание и уходить.
Мир - это отель, дживан, люди гостя.
Вот как правило естественно, готово и приводило в движение. | |
