Երբոր բացվին դըռներն հուսո, Եվ մեր երկրեն փախտա ձըմեռ, Չըքնաղ երկիր մեր Արմենիո, Երբ փայելե յուր քաղցրիկ օրեր, Երբոր ծիծարն իր բույն դառնա, Ցանկամ տեսնել զիմ Կիլիկիա, Աշխարհն` որ ինձ ետուր արև` Ցանկամ տեսնել զիմ Կիլիկիա, Աշխարհն` որ ինձ ետուր արև:
2. Հասակ մը կա մաեր կենաց մեջ, Ուր ամենայն ինձ կավարտի. Հասակ մը, ուր հոգին ի տենչ Հիշատակաց յուր կարոտի. Հորժան քնարս իմ ցրտանա, Սիրույն տալով վերջին բարև`
Երթամ ննջել զիմ Կիլիկիա, Աշխարհն` որ ինձ ետուր արև` Երթամ ննջել զիմ Կիլիկիա, Աշխարհն` որ ինձ ետուր արև:
Երբոր բացվին դըռներն հուսո , Եվ մեր երկրեն փախտա ձըմեռ , Չըքնաղ երկիր մեր Արմենիո , Երբ փայելե յուր քաղցրիկ օրեր , Երբոր ծիծարն իր բույն դառնա , Ցանկամ տեսնել զիմ Կիլիկիա , Աշխարհն` որ ինձ ետուր արեւ` Ցանկամ տեսնել զիմ Կիլիկիա , Աշխարհն` որ ինձ ետուր արեւ :
2. Հասակ մը կա մաեր կենաց մեջ , Ուր ամենայն ինձ կավարտի . Հասակ մը , ուր հոգին ի տենչ Հիշատակաց յուր կարոտի . Հորժան քնարս իմ ցրտանա , Սիրույն տալով վերջին բարեւ`
Երթամ ննջել զիմ Կիլիկիա , Աշխարհն` որ ինձ ետուր արեւ` Երթամ ննջել զիմ Կիլիկիա , Աշխարհն` որ ինձ ետուր արեւ :