Напрыканцы Доўгай вясны Ціха спускаецца ноч Наш горад маўчыць Яму так хочацца сказаць што мы Заблыталіся і сярод вайны Неспыненай марыць штодня – Гэта ўратуе нас.
Трэба ісці, Ты адпусці, Проста даверся сабе. Так будзе лягчэй Вярнуць усё на колы свае І растварыцца ў галаве Бясклопатна, бо марыць штодня – Гэта ўратуе нас.
In the end Long spring The night descends quietly Our city is silent He is so eager to say that we are Confused in the middle of the war Uninterrupted daydreaming - It will save us.
Need to go You let go Just trust yourself. So it will be easier Put everything back on its wheels And dissolve in your head Carefree, because dreaming every day - It will save us.