Ботен жерге уйренгенше тусынбедым коп нарсены
Коршагам айнала бейтаныс ботен турлерды
Пыкыр олар жайлы мулдем болек болатын
Уакыт оте бырак болдык кунде жолыгатын
Ешкым жок баягыдай ылги колдау беретын
Кез келген уакытта жугырып комек беретын
Жугырып ойлап кулетын балалык артта калды
Уйкымен дос болдым кай уакыт болсада
Шабыт келмеды коктен былмедым нелыктен
Жаукаулык басты алде болек жургендыктен
жаныма жакын емес ауендер болды жайфонда
Кулагымда кулак кап кишкене кубик колда
Ешкымды естымей ештенке тусынбей
Пайдалы жумыстарды ешкымге ыстемей
Сылтеп жол беретын создерды елемей
Оз Ойым озымде Озимшыл боп кеткендеймын
ЕЕЕ
жинадым ойымды максатым койылды
керек емес елес озгерды козкарасым
Омирге деген сезымге деген
Онерыме тандагарсын мен шындарга жетем
Адасып кошеде шукыр бар навигатор
Адаспадым омирден шукыр бар ата анам
Кунделык хабарласып калымды былып туратын
Бакытымнын быр болыгы мынеки осылар
Ешкым ыстык тамакты ауызга тосеп бермейды
Бешбармак коп жемесемде сондада сагынасын
Ыстык сорпанын дамын ансагасын
Пысырып ап макаронды рахаттанып жейсын
Быр айлык степендия бытеды бырак кунде
Коп узап жатса быр жума ышынде
Боласын озинше каражат унемдегендей
Калай жок болып кеткенын озынде байкамай
Кутпеймын гажайыпты демалдым болды жетеды
Ойларым жинакталып аспанга ушып кетпеды
Болашак коз алдымда арманым калыктап
Жазамын паракка каламмен шимактап
