Julik MC:
1. Қоштасқалы отырмыз Нұржан бауырым, өзіңмен,
Сенің ерте кетеріңді бұл жалғаннан кім білген?
1 жарқ еткен найзағайдай сөне қалды-ау жұлдызың,
Көре алмай кеткенің бе сонда өмір қызығын?
Апаңның жалғыз тұяғы болып едің сен, бауырым,
Сұр топыраққа тиді қол-аяғың, жауырының...
Неге асықтың соншама күресуге өліммен?
Еске аламыз біз сені бұл кеште мұңлы сезіммен.
Өмір заңы: туылып, қайта кету жалғаннан,
Барлық пенде бұл ғаламның осы заңына бағынған.
Ақжарқын сенің жүзіңді бір көруге сағынамыз,
Суретіңе қарап тұрып өткен күнді еске аламыз.
Жалғыз қалған апашыңның қауіп төнді басына,
Қайғыменен қосылда ақ шаш қара шашына.
Қасымызда болмасаң да, жүректен сен табыласың,
Қасіретпен қалды-ау дос, туыс, бауырың, құрдасың...
Жақсыбек Жәнібеков:
Қ-сы:
Еске аламыз сізді бауырым,
Қимаймыз ғой өзіңді ажалға.
Өзіңсіз өткен күндер бір қайғы,
Еске алып бізбен күз де жылайды.
2. Жігіттік жасқа кеше толып, бүгін жоқсың арамызда,
Ешқандай шипа таппадық мұңға толы қайғымызға.
Дүние есігін ашып едің 18 жыл бұрын,
Әрқашанда айтарымыз: “Жұмақтан табылсын орның”
Сұм ажалды ешкім жеңбес, одан ешкім құтыла алмас,
Ол тек Тәңірге аян, пенде жоқ қой дүние салмас.
Төсін ашып қара жер өз қойынына енгізді,
Сары алтын үмітпен тастап кеттің не үшін, бауырым, біздерді?
Барлығына ақиқат, бұл өмір Жаратқан сынағы,
Иманды болсаң әрдайым төгілер Алланың шырағы.
Сол себепті айтарымыз: “Иманды болсын аруағың”
Мәңгілікке сөнбесін артта қалған жас шырағың.
Сөздерімді аяқтайын қоштасуға сонша қимай,
Дертке шипа жоқ, ағажан, жүрекке басқан қызыл шоқтай.
Естелік бұл мәңгіге артта қалған бауырлардан,
Еске алады сізді, Жан Аға, 11-ші шағын аудан...
Өртеніп барады өзегіміз күннен – күнге,
Біреу келіп біреулер кетер 5 күн тірлік бұл өмірде.
Жастық шақты артқа тастап жігіттік жасқа толып едің,
Әрқашанда тілеріміз: “Жұмақта болсын орның сенің”
Жақсыбек Жәнібеков:
Қ-сы:
Еске аламыз сізді бауырым,
Қимаймыз ғой өзіңді ажалға.
Өзіңсіз өткен күндер бір қайғы,
Еске алып бізбен күз де жылайды.
Julik MC:
1. До свидания Нуржан Брат, с собой,
Кто знает тебя, чтобы уйти рано?
1 мигающая молния остается из звезды,
Вы не можете видеть, что жизнь интересна?
Ты единственный копыт твоей сестры, мой брат,
Серая почва устала от ваших рук и ног, ...
Почему вы умираете так много спешите?
Мы помним нас с грустным чувством на сегодняшний день.
Закон жизни: рожден и ренею ложно,
Все, что у вас есть, это иметь этот закон этой вселенной.
Мы скучаем по твоему мнению, чтобы увидеть ваше лицо,
Мы можем вспомнить дату взгляда на вашу фотографию.
Единственная пропускная часть пропускается в опасности,
Белые волосы к черным волосам при присоединении горе.
Хотя мы там не там, вы найдете вас в сердце,
Без страданий, друг, родственник, брат ...
Жаксыбек Жанибеков:
Ул.:
Вспоминая тебя, братан,
Мы не разрезаем себя.
Одна грусть, которую вы не делаете
Помните, осенью, плачу с нами.
2. Парень полный вчера, и сегодня мы вышли из нас,
У нас не было исцеления для нашей печали.
Открыл дверь мира 18 лет назад,
Мы всегда говорим: «Место в раю»
Никто не победа, никто не может избавиться от этого,
Он не просто Божья, и ты не лежал овец.
Открытие крема и черная земля, нанесенная на его вкладку,
Почему вы должны покинуть желтую золотую надежду, братан, США?
Правда всем, это тест, который был создан,
Если вы вере, всегда свеча Аллаха.
Вот почему мы говорим: «Пусть твоя вера».
Вы молодая свеча, которая отстала за навсегда.
Я закончу свои слова так много, чтобы попрощаться,
Нет исцеления, жареных, красных.
Воспоминания от братьев позади навсегда,
Он помнит вас, Жан, 11-й микрорайон ...
Резка - день - день,
Кто-то приходит к кому-то 5 дней в этой жизни.
Вы были перегружены молодым возрастом, сбросив назад
Мы всегда устали: «Ваше место - ваше место в раю»
Жаксыбек Жанибеков:
Ул.:
Вспоминая тебя, братан,
Мы не разрезаем себя.
Одна грусть, которую вы не делаете
Помните, осенью, плачу с нами. | |
