Jo Karjalan kunnailla lehtii puu, jo Karjalan koivikot tuuhettuu. Käki kukkuu siellä ja kevät on, vie sinne mun kaihoni pohjaton.
Mä tunnen vaaras' ja vuoristovyös' ja kaskies' sauhut ja uinuvat yös' ja synkkäin metsies' aarniopuut ja siintävät salmes' ja vuonojen suut.
Siell' usein matkani määrätöin läpi metsien kulki ja näreikköin, Minä seisoin vaaroilla paljain päin, missä Karjalan kauniin eessäin näin.
KARELIAN kunnailla
Уже Карелия kunnailla уход за деревом, Карельские березовые леса уже tuuhettuu. Кукушки, и есть родник, отвези меня туда kaihoni бездонный.
Я чувствую в неправильном "и" vuoristovyös и "слоеного и бездействующим ПВД 'kaskies и через деревья старовозрастных темноте metsies ' и ткацкий станок salmes 'и устьев фьордах.
Там 'часто невыразимое путешествие шел через леса и молодой ели стенд, Я стоял с непокрытой головой Риски, в Карелии, красивый eessäin как это.