1. Niebiosa, rosę spuście nam z góry;
Sprawiedliwego wylejcie, chmury.
O wstrzymaj, wstrzymaj Twoje zagniewanie
I grzechów naszych zapomnij już, Panie!
2. Niebiosa, rosę spuście nam z góry;
Sprawiedliwego wylejcie, chmury.
Pociesz się, ludu, pociesz w swej niedoli,
Już się przybliża kres twojej niewoli
3. Niebiosa, rosę spuście nam z góry;
Sprawiedliwego wylejcie, chmury.
Roztwórz się ziemio, i z łona twojego,
Wydaj nam, wydaj już Zbawcę naszego.
1. Небо , роса вызвать нас заранее ;
Ярмарка влить облака .
Пауза , держать свой гнев
Я уже забыть наши грехи , Господи !
2. Небеса , роса вызвать нас заранее ;
Ярмарка влить облака .
Утешься , люди, комфорт в их скорбях ,
Уже положит конец вашему плена
3. Небо , роса вызвать нас заранее ;
Ярмарка влить облака .
Решение на землю , и с вашей утробе ,
Проведите нас уже тратим Спасителя .