Я стаміўся гаварыць тыя ж самыя словы, я стаміўся, я хачу памаўчаць, а на плошчах ізноў пра народ і пра мову, пра былое вялічча крычаць…
Падымаюцца з магілаў аблезныя цені, ў кіпцюрах сатлелых лохмаў сьцягі, сонца зранку раскідае скупыя праменьні па зямлі дзе прыходзіцца жыць.
Рэфрэн: Вуліца, поле, вялікае княства, жаўрукі ў аблоках зьвіняць… Вольнаму воля — найвялікшае шчасьце, нават вецер не дагоніць каня…
Я сяджу, сьмяротна п’яны, ў матчынай хаце і стагну, што не даюць нам жыцьця, а яна, мая старая, разумная маці мне гаворцыць: «Супакойся, дзіця…
Час міне, усё ўстаткуецца, і ты зразумееш: драць не варта было нават рот, і бяз вашага крыку ўстане з каленяў занядбаны, забіты народ…»
Рэфрэн.
Ён — народ — ужо ня верыць ў абяцанкі-цацанкі, не ідзе лепшай долі шукаць. Годзе зноў яго пхаць пад чарговыя танкі, пад чарговыя штандары ўціскаць.
А надыдзе часіна — праз стагодзьдзе, ці болей — ціхі анёл зь нябёсаў зьляціць, засьпявае, люд прачнецца і болей ніколі не засьне ўжо, а пакуль што ён сьпіць… Ён стаміўся… Ён сьпіць… Ён сьніць пра вуліцу, поле, вялікае княства, жаўрукі у аблоках зьвіняць… Вольнаму воля — найвялікшае шчасьце, нават вецер не дагоніць каня… I'm tired of saying the same words, I'm tired, I want to keep quiet and in the squares again about the people and about the language, about the former greatness screaming…
Rising shadows rise from the graves, in the claws of the sagging rags flags, the morning sun scatters stingy rays on the land where you have to live.
Chorus: Street, field, grand duchy, larks in the clouds ring… Free will is the greatest happiness, even the wind will not catch up with the horse…
I'm sitting, dead drunk, in my mother's house and groans that do not give us life, and she, my old, intelligent mother tells me, “Calm down, baby…
Time will pass, everything will be settled, and you will understand: it was not worth tearing even the mouth, and without your cry will rise from his knees neglected, killed people… »
Chorus.
He - the people - no longer believes in the promises-trinkets, there is no better share to be sought. Year again to push it under the next tanks, under the next standards to press.
And the hour will come - in a century or more - a silent angel will fly down from heaven, sings, people wake up and more never falls asleep yet and while he sleeps… He is tired… He is sleeping… He is dreaming about street, field, grand duchy, larks in the clouds ring… Free will is the greatest happiness, even the wind will not catch up with the horse… Смотрите также: | |