Beotibarko zelaiak,
lehen illunak, gaur alaiak.
Beotibarko harkaitzetan
frantsesak gure oiñetan.
Arro asko sartu ziran,
umil asko irten dira
Oñaz, agintari haundia,
zuretzat gure bizia.
Nora zoaz Oñaz jauna,
frantses jendearengana?
Elur-maluta ugaria,
ugariago etsaia.
Larrean emaztetxoak,
begiak malkoz bustiak:
zatoz lehenbailen etxera,
bestela galdu zera.
Aurrera, mutil maiteak,
etxera doillorkumeak:
hil hemen edo garaitu,
esaten du Oñaz jaunak.
Nor gelditzen da atzean,
Oñaz ikusita aurrean?
Zu zara nere nagusi,
zurekin hil edo bizi.
Joan dira hemendik betiko,
ez dira iñoiz etorriko.
Gure euskaldun mendiak
ez besterentzat gaziak.