Մայրամուտ իջավ, պատեց սար ու ձոր,
Սակայն չդադարեց կռիվն ահավոր,
Բացվեց արշալույս` անհույս սգալով,
Գետաշենն ընկավ հայդուկի փառքով:
Մի ասուպ սահեց, գնաց երկնակամարով,
Հավքեր եկան-անցան` լուռ արտասվելով,
Ավաղ ԹԱԹՈՒԼն էր ընկել կռվում քաջարի,
Մի լուր տարե՛ք, հավքե՛ր, մորը հայդուկի:
Էրգրի սուրբ կարոտով կամավոր դարձար,
Վասն հայրենյաց դու նահատակվեցար,
Ավաղ վերքերիդ համար չեղավ դեղ-դարման,
Թող լույս իջնի շիրմիդ ԹԱԹՈՒԼ ԿՐՊԵՅԱՆ:
Գետաշենն էլ ձեզ հետ ընկավ քաջարի,
Բախտը գետաշենցուն զարկեց ժեռ քարին,
Թէ՛ տուն, թէ՛ գերեզման մնացին գերի,
Մարեց վառվող մոմը վրան խաչքարի:
Դաշնակցութեան մարտիկ[2], ազգի քաջ զինուոր,
Մահուանդ լուրը բուժեց սրտեր բյուրաւոր,
Ձեր թափած արեան կանչը թող ապրի հաւերժ,
Ամեն հայի սրտում թող ծնի վրէժ:
Закат упал, накрыл гору и ущелье,
Однако бой не остановился.
Рассвет открылся, безнадежно оплакивал,
Геташен упал сквозь славу Хайдука.
Одно из облаков поскользнулось, пошел с небом,
Эссе пришли и проезжали молча,
Авагат Татуль впал в боевой смелый,
Возьмите новости, близнецы, мать Хейдука.
Вы стали волонтером для святого тоска для Эргара,
Для родины вы были мучены,
Дагон для ваших ран не было лекарства,
Пусть свет спустится к Ширмид Татуль Крпиану.
Геташен упал с собой смелым,
Повезло было избито по реке Сашен,
Или дом, что могила оставалась непринужденным,
Упал горящую свечу на хачкар.
Истребитель АРФ Дашнакцутюнь [2], храбрый солдат нации,
Новости о зацвеченном бюро смерти,
Позвольте вам позвонить, пусть это будет достаточно сильным, чтобы жить.
Пусть все армяне рожают сердце каждого армянского. | |
