«Калыханка» (сл. А, Вольскага)
Змрок ляжыць навокал,
Як гушчар лясны.
Да сцямнелых вокнаў
Падыходзяць сны.
Спаць усім належыць
На зыходзе дня.
Недзе ў Белавежы
Дрэмле зубраня.
Між ялін кашлатых
У сваім дупле
Спяць ваверчаняты
У цішы, у цяпле.
I крыклівай сойцы,
Што ў гняздзечку спіць,
Аж да ўсходу сонца
Дзетак не будзіць.
Спяць у лузе краскі, —
Ты чаму не спіш?
Можа, сёння ў казку
Ў сне ты паляціш...
" Kalyhanka " ( cl . A Volskaga )
Zmrok lyazhyts navokal ,
Yak gushchar lyasny .
Yes stsyamnelyh voknaў
Padyhodzyats dreams.
Spaatz usіm nalezhyts
On zyhodze day.
Nedze ¢ Belavezhy
Dremle zubranya .
Mіzh yalіn kashlatyh
Do svaіm hollow
Spyats vaverchanyaty
Do tsіshy have tsyaple .
I kryklіvay soytsy ,
INTO ¢ gnyazdzechku spіts ,
Already yes ўskhodu Sontz
Dzetak not budzіts .
Spyats in the pocket kraskі -
You do not spіsh Chama ?
Mozha , sёnnya ¢ Cuzco
¡The dream you palyatsіsh ...