Жас бала анадан туғанда екі түрлі мінезбен туады: біреуі - ішсем, жесем, ұйқтасам деп тұрады. Бұлар - тәннің құмары, бұлар болмаса, тән жанға қонақ үй бола алмайды. Һәм өзі өспейді, қуат таппайды. Біреуі - білсем екен демеклік. Не көрсе соған талпынып, жалтыр-жұлтыр еткен болса, оған қызығып, аузына салып, дәмін татып қарап, тамағына, бетіне басып қарап, сырнай-керней болса, дауысына ұмтылып, онан ержетіңкірегенде ит үрсе де, мал шуласа да, біреу күлсе де, біреу жыласа да тұра жүгіріп, «ол немене?», «бұл немене?» деп, «ол неге үйтеді?» деп, «бұл неге бүйтеді?» деп, көзі көрген, құлағы естігеннің бәрін сұрап, тыныштық көрмейді. Мұның бәрі - жан құмары, білсем екен, көрсем екен, үйренсем екен деген.
Дүниенің көрінген һәм көрінбеген сырын түгелдеп, ең болмаса денелеп білмесе, адамдықпен орны болмайды. Оны білмеген соң, ол жан адам жаны болмай, хайуан жаны болады. Әзелде құдай тағала хайуанның жанынан адамның жанын ірі жаратқан, сол әсерін көрсетіп жаратқаны. Сол қуат жетпеген, ми толмаған ессіз бала күндегі «бұл немене, ол немене?» деп, бір нәрсені сұрап білсем екен дегенде, ұйқы, тамақ та есімізден шығып кететұғын құмарымызды, ержеткен соң, ақыл кіргенде, орнын тауып ізденіп, кісісін тауып сұранып, ғылым тапқандардың жолына неге салмайды екеміз?
Сол өрістетіп, өрісімізді ұзартып, құмарланып жиған қазынамызды көбейтсек керек, бұл жанның тамағы еді. Тәннен жан артық еді, тәнді жанға бас ұрғызса керек еді. Жоқ, біз олай қылмадық, ұзақтай шулап, қарғадай барқылдап, ауылдағы боқтықтан ұзамадық. Жан бізді жас күнімізде билеп жүр екен. Ержеткен соң, күш енген соң, оған билетпедік. Жанды тәнге бас ұрғыздық, ешнәрсеге көңілменен қарамадық, көзбен де жақсы қарамадық, көңіл айтып тұрса, сенбедік. Көзбен көрген нәрсенің де сыртын көргенге-ақ тойдық. Сырын қалай болады деп көңілге салмадық, оны білмеген кісінің несі кетіпті дейміз. Біреу кеткенін айтса да, ұқпаймыз. Біреу ақыл айтса: «Ой, тәңірі-ай, кімнен кім артық дейсің!» - дейміз, артығын білмейміз, айтып тұрса ұқпаймыз.
Көкіректе сәуле жоқ, көңілде сенім жоқ. Құр көзбенен көрген біздің хайуан малдан неміз артық? Қайта, бала күнімізде жақсы екенбіз. Білсек те, білмесек те, білсек екен деген адамның баласы екенбіз. Енді осы күнде хайуаннан да жаманбыз. Хайуан білмейді, білемін деп таласпайды. Біз түк білмейміз, біз де білеміз деп надандығымызды білімділікке бермей таласқанда, өлер-тірілерімізді білмей, күре тамырымызды адырайтып кетеміз.
1891 Существует молодая мать двух связанных из них, рождение ребенка: У меня есть один, uyqtasam есть. Это были страсть плоти, это не характерно для души, а не отель. Не гонитесь рост мощности. Один будет знать путь. Даже если это блестящий jultır преследует его, он любил смотреть на вкус во рту, питание, посмотрел на поверхности флейты и трубы, а затем протягивая руку помощи erjetiñkiregende ürse собаки, шум животного, смеяться над кем-то, кто-то крики и бросились, "сказал он, что?", "Что это?", "почему üytedi?", "почему?", источник не видел, уши, чтобы слышать не будет мир для всех. Все это страсть, я знал, что собирался видеть, что.
Проверьте ответ не какой-либо из секторов мира, по крайней мере, не denelep adamdıqpen место. Я знал это, он душа, а не душа человеческого животного. Äzelde Всемогущим Богом животного исходит от человека, который сделал большое влияние на его жизнь. Эта способность не хватает, ребенок мозг под сумасшедшие дни "это то, что, что?" Была одна вещь, которую я знал, что в течение как минимум сна, еды и ketetuğın ума qumarımızdı взрослого ума, когда их просят найти человека, который нашел свою нишу в области исследований и науки почему не путь тех, кто, так?
Затем, развертывание и расширить örisimizdi заманчивые сбережения, умноженные на капитал, которые были бы пищей для души. Люди будут больше, чем плоть тело должно urğızsa. Нет, мы не даем длинный шум, Crows barqıldap сельских boqtıqtan в ближайшее время. Все наши молодые танцуют сегодня. Когда я вырасту, после вступления в силу bïletpedik. Живой urğızdıq тело хорошо выглядеть визуальный взгляд ничего köñilmenen, если соболезновании верил. Смотрите за пределами визуальной вещи как свадьба. Не следует полагаться на быть секрет того, как сказать, что взял вопрос с человеком, которого он не знал. Не понимаю, страх того, что один. Кто-то ум, говорит: "О, Боже мой, скажем, более чем кто-либо" Бдительный, если вы не знаете больше, чем я говорю.
Жилет, нет никакой радиации, не обнадеживает. Но почему мы должны közbenen видели животное, не взяв ничего больше? Вместо этого скажите хорошее детство. Если мы не знаем Зная собирается рассказать своему сыну. Теперь в этот день jamanbız животных. Животные не знаю, я знаю, что он не боролся. Мы ничего не знаем, мы не знаем nadandığımızdı знаний неоднозначный этап, зная tirilerimizdi его смерть, фиолетовые корни adıraytıp.
1891 Смотрите также: | |
