Сәрләүхәсез
«Мин сине сөйгәндә син кемне яраттың?...»
Бу сорау өстенә ничәмә кар ятты,
Ничәмә эреде, әйләнде ул парга...
Без һаман элекке – һаман да без ярлар.
Безнең өй, мин беләм, һич җәннәт түгелдер –
Бөрешкән мендәргә күпме яшь түгелде,
Кандагы кайнарлык назларны киптерде.
Нишлисең? Тормыш бу! Син – тере. Мин – тере...
Йөрәкләр авырта... Сәбәпләр төрледер.
Кайчакта гади сүз куркыныч серледер.
Кайчакта гайбәтнең агулы энәсе
Хисләргә яман чир чигәдер, күрәсең...
Кешедә иң бөек хис нәрсә дигәндә,
«Көнләшү!» дип әйтә курыкмый бу бәндә.
Мин аны татыймын... Син аны татыйсың...
Күнеккән чәчәкнең тату ул ят исен...
Ә бәхет дигәннең һәркемдә үзенчә.
Ә безнең — безнеңчә! - дип әйттем мин ничә.
«Ә безнең — безнеңчә» нәрсә ул дисеңме?
Ул — синең җисемең һәм минем исемем...
Артта юл озынрак... Алда юл кыскарак.
Җан, шуны күрептер, яшәүдә остара.
Ә яшәү ул — сөю! Мәңгелек формула!
Һәм моны оныткан соң чиктә хур була...
Үпкәләр, үпкәләр! Кемнәрне өтмәгән!
Чүмечләп эчтек без, чамалыйм – бетмәгән,
Бетәчәк тә түгел, бетмәсен, үтмәсен –
Җансызлар гына тик булалар үпкәсез.
Син хаклы. Мин хаклы. Икебез дә хаксыз.
Була ул еш кына: җөп уйлар, ә так сүз.
Шуңадыр, мөгаен, җаннарны аралап,
Ярыкка чөй сугып, шик-шөбһә ярала.
Күктә янды йолдызлар, мине көтэ төн урам,
Йөрэгемнең ярсыу, ул кайтмас, тынычлан
Йөрегем, елама, күңелем, ашкынма
Мин кабат җиңелдем, җиңелдем язмышка
Синең күз яшләрең, кипте эзлер калдырып
Ул эзләр төзелмәс хаталар, толксыз
Син йолдыз, мин йолдыз, без сүндек ашыгып
Эзләмә эзләрне, без җиргэ атылыдык.
Шаулап ява яңгырлар, күз яшләрең туктаусыз,
Көлгэ көйде мәхәббәт – яңа яра, авыр сүз
Ялгыз үтә көннәрем, ул бит мине ишетә
Әммә, үтте мәхәббәт – ул бит килә, дә китә
Юк синең гаибең, мин үтенәм, елама
Әйтәле, нинди мәгнә дуслар булып калырга
Сөйгән ярың бүләге – алтын балдак кулыңда
Тәүге кабат мин ялгыз Иделнең ярында.
Син мине сөйгәндә мин кемне яраттым?
Мин җанны бүлгәләп галәмгә тараттым.
Иң матур кисәген кем алган? Бу сорау
Канымны кайната, җелекне суыра... Sarding
«Кого ты любишь, когда ты говорил? ...»
Сколько снег лежал на этот вопрос,
Как они не плавятся, вращают это пара ...
Мы до сих пор бывшие - до сих пор мы shorels.
Наш дом, я знаю, что ни один рай не
Сколько возраст сделали морщины не молодыми,
Жаркость в крови высохла утомление.
Что ты делаешь? Жизнь это! Вы живой. Я живой ...
Сердца больно ... Причины разные.
Иногда простое слово опасно secrelary.
Иногда токсичен пистолет пересудов в
Злые болезни являются злыми чувствовать ...
По крайней мере, самое большое чувство в человеке,
"Завидовать!" говорит, что не боится, что в этом целом.
Я его вкус ... вы его вкус ...
Татуировка цветка, который используется для цветка полежать ...
И во всем, что такое счастье.
А наши - в нас! Я сказал, что я о чем.
«И что же вы думаете, что мы» в нашем присутствии?
Он ваше тело и мое имя ...
Дорога выше, чем путь ... впереди короче.
Душа, видит, что используется в живых.
И это любовь! Вечная формула!
И это случается быть поздний пределом после вы забыли, что ...
Легкие и легкие! Кто не босиком!
Мы drinked и пили мы, догадка - не закончилась,
Не давайте не, не, не, не до конца -
Только неживые быть сожжены.
Ты прав. Я прав. Оба мы делаем неправильно.
Часто говорят, «Мысль Youp, и так много.
И это, вероятно, надоест душ,
Он просто пришел к нам уведомление потом.
Сгорел в небе звезд, ожидая меня ждать ночи,
Гонка трещина, она не вернется, успокойся
Моя прогулка, не плачь, сердце мое, жаждущий
Я снова потерял, я потерпел поражение судьбы
Ваши слезы оставить сушилку, оставив
Эти следы не строятся, не деревянный
Вы звезда, я звезда, мы утрачены
Мы ищем следы, мы приземлились.
Дожди дожди и слезы прекратились,
LOOGE СТРАНА любовь - новая рана, трудно слово
Мои дни в одиночку, он слышит меня
Но любовь к любви, что она приходит, тоже
Нет у вас есть предмет одежды, я не хочу плакать
Говорит, какие вздохи остаться друзьями
Подарок вашего любовника в вашей руке в руке
Первый раз я на берегу одинокой Волги.
Когда ты меня любишь, когда ты говоришь мне?
Я распределил душу вселенной.
Кто сделал самый красивый кусок взять? Это вопрос
Кипит мою кровь, шелушение обитанию ... | |
