Мова
Не бацькава мова, не матчына,
А так ,захаваная ў слоўніках.
Усімі забытая спадчына,
Праклён для студэнтаў і школьнікаў.
Нікому яна непатрэбная,
Не з’есці яе, ні напіцца ёй.
Імя ей далі адпаведнае,
Завуць яе проста дурніцаю.
Пад цяжкімі жорсткімі кпінамі
Стаяць ёй жабрачкай упартаю.
У боллю яе нарадзілі нам,
Ды мы не былі яе вартыя.
Не бацькава мова , не матчына,
А так, мова школьнай настаўніцы.
Калі не патрэбна нам спадчына,
То ў нас яна не захаваецца.