Ужо можна
I.
Ў жоўтых колах ліхтароў —
Сполахі начных дамоў.
У дамох пануе зноў
Нелюбоў,
Нелюбоў.
Ўсё сягоньня абы-як,
Па гісторыі траяк,
І на тварах мінакоў
Нелюбоў, нелюбоў, нелюбоў.
Але траякі усе — падман,
Сёньня мы ляцім да зор, бо нам з табою
Chorus:
Ужо
Можна!
Ужо
Можна!
Ужо
Можна!
Ужо
Можна!
II.
Прамываюць нам мазгі
Мудакі і пашлякі,
Ім усім хвалюе кроў
Нелюбоў,
Нелюбоў.
Мінус дваццаць навакол,
Мерзьне супрацьлеглы пол,
І ў паветры стыне зноў
Нелюбоў, нелюбоў, нелюбоў.
Але маразы усе — падман,
Сёньня мы ляцім да зор, бо нам з табою
Chorus (bis):
Ужо
Можна!
Ужо
Можна!
Ужо
Можна!
Ужо
Можна!