Күз карашым нинди уйчанланды, Син беләсең микән, юк микән? Син киләсе юлдан күзем алмый, Сине көтәм, иркәм, кич-иртән.
Яратам мин, әйтмим генә аны, Син йөрәкне күреп белмисең. Кошлар кайта безгә, син һаман юк, Син һаман юк, никтер килмисең.
Бакчабызда шомырт агачлары Җәй буена сине көттеләр. Син килмәдең, көзге җилләр инде Яфракларын җиргә сиптеләр.
Бу вакытлы гына юксынуым, Дусларымның исе китмәсен; Тик ярата белгән кеше генә Сагына шулай үзенең иркәсен.
Как выглядел мой взгляд, Вы знаете, что я не? Вы не смотрите глаза от следующей линии, Жду тебя, человек, вечернее утро.
Я люблю я, я не просто говорю, Вы не знаете сердце и видите. Птицы возвращаются к нам, вы до сих пор нет, Вы до сих пор нет, и вы не приходите.
Шмиверы в нашем саду Ждал тебя к лету. Вы не пришли, зеркальное ветер уже Распыляют их листья на землю.
Это просто временное, что я пропустил, Не позволяйте своим друзьям пахнуть; Только кто-то, кто знает, что только любовь Так что ее любовь это похожа на это.