Сонца хаваецца ў шэрыя хмары
ветрык павольна калыхае дрэвы
Магутнае сэрца старажытнага горада
б'ецца ледзь-ледзь у апошні дзень лета...
Гукі паветры, самотныя гукі
і болей не трэба нічога шукаць
Разам з аркестрам птушынага гоману
грае соло на даху анёл-скрыпач
Пр. Бясконцае лета, чароўная восень
у белым заўсёды прыходзіць зіма
Чатыры пагоды, чатыры сязоны
чакай калі вернецца ў сэрца вясна
З раніцай дождж будзе грукаць ў шыбы
прыдзецца зноў мне шукаць парасоў
Пакуль што зямля, не кранцтая холадам
даруе надзею з апошнім цяплом
Гукі паветры, самотныя гукі
і болей не трэба нічога шукаць
Уважліва слухаюць людзі ў вокнах
як грае мелодыю анёл-скрыпач