ЖЕТІ:
Тәуелсіз елде тәуелдіміз, қарыз мың.
Әр қазағым жалғызым емес жауызым.
Қызылдардың беттері қызыармайды дым.
Лям оқырман барларының арттары дыр дыр.
Менен де сенен де қалады ұрпақ.
Сол ушін бұл ісіме болмасын сұрақ.
Халық жағдайын реттеу біздің мойында.
Мойында, сен жәй қуыршақсың ойында.
DE LACURE:
Сиырдың басына түскен күн бузауға да түседі.
Бастан кетіп шайып кетті қызыл түстер!
Ертең қалмаңдар тырнақтарыңды тістеп,
Алдыда күтеді көп өзгерістер!
Қашып құтыла алмайсың шындықтан!
Ал өтіріктің құйрығы бір ақ тұтам.
Оданша жастардың көзінде отты тұтат.
Жастар біздің болашақ, тордағы құстар!
NO NAME:
Жабам десен жауып таста!
Сен өз еліңнің заңын сат!
Олардын көздегені тек ақша, мансап,
Арғы дүниеге алып кете алмайсын, не болды сонша?
Журегімде үлкен жара бар,
Алынып жатыр камауга биздин ата-апалар,
Сонда, бұд не деп аталады?
Осы ма не сендер мақтаған халық қоргаушылары, а?