О қиял- біздің утопия
Параққа жол қуям, талғанша қол, сиям біткенше, ол зиян.
Білемін жоқ сияқы, және де бас ауыртуга болмайды, бірақ
Ол қиянат істеді маған,
Обастан опасыздыққа жасадың қадам
Алда алдамак болғанын(ды) білсем де қалдым
Сезімдерге берік боп кезінде мен,
Ал сен дәл сол адамсың жалығып бәрінен тез үлгерген
Білем, керемет ертегі жасамак болған, өзім ғана білем
Тереңге келбетін( ді) шынайы көргенде көзім қанад(ы)
Сен, берген сезімдерге әлі ауырмаспын
ішем деп сез тиген уына ауыр түрде бауыр бастым
еее
Адамдар уақыт емдид дит жоқ
Сенен тек шабыт алад бұл шабыттык ремит жол екі араға бөлінген ол