Я гляджу ў акно, а за акном дождж,
Намоклы праспэкт, намоклая плошча,
Кубак з малаком, думкі ў нябёсы,
Розныя кніжкі, аднолькавыя вёсны.
Мой сон, разбаўлены кубкам кавы,
Кумар, на кухні смачныя стравы.
Трава пажаўцела, жоўтым стаў асфальт,
Такі цуд на вуліцы. яго людзі вартыя.
Варта стаіць на посьце і ніколі ня сьпіць,
Беражэ спакой ціхі гатэляў-гасьцініц.
варта на кожным сэрцы, варта на вуснах,
Выканай заданьне не пісьмова, а вусна.
Выканай тое, што я прашу цябе заўсёды,
Выканай хоць раз, пляваць на правілы, на моду.
Самота тоне ў дыване восеньскага парку,
Я чую сьмех, я чую закаханых жарты.
Сьмейся разам са мной і жыві яскрава,
Карнавал схавае твары і занятыя лавы.
Тут пастаянны флірт, тут не бывае вольна,
Давай зьбяжым туды, дзе можна гутарыць спакойна.
Давай зьбяжым далей ад людзкіх вачэй,
Давай хутчэй, хутчэй і гавары цішэй.
Толькі галоўнае, ня трэба зямных турботаў,
На галоўнае няма лімітаў і ніякіх квотаў.
Вопратка, ежа, статус, сябры і ворагі,
Ня трэба пра гэта, мы не для гэтага створаны.
Сьпявай мне пра Вэнецыі вуліцы вечарам,
Сьпявай мне пра тое, што будзем жыць вечна мы.
Я падхаплю тваю песьню, рыфмы сябруюць з музыкай,
Будзь анёлам маім навекі, будзь маёй музаю.
Музыка лечыць, а лірыка кранае сэрца,
Лірыка натхняе, лірыка з душы ільецца.
R:
Сьветлым, сьветлым днём кава з малаком,
Сонца на пясок, зьнікаюць пары на парах кудысьці.
Гэта наш капрыз, белы мім за вуглом,
Алея парку спрачаецца адна з жоўтым лісьцем.
Ты ляці вышэй за гарызонт завей,
Туды, куды звычайна не даходзіць чалавек.
Вось ужо пад дажджом я стаю і мокну,
Хавай маё цяпло, да пралесак далёка. I look out the window, and outside the window it's raining,
Wet avenue, wet area,
A cup of milk, thoughts in heaven,
Different books, same springs.
My dream, diluted with a cup of coffee,
Kumar, delicious dishes in the kitchen.
The grass turned yellow, the asphalt turned yellow,
Such a miracle on the street. his people are worthy.
It is necessary to stand fast and never sleep,
Preserves the tranquility of quiet hotels.
stands on every heart, stands on the lips,
Complete the task not in writing but orally.
Do what I always ask you to do,
Do it at least once, don't care about the rules, about fashion.
Loneliness sinks in the carpet of the autumn park,
I hear laughter, I hear lovers joking.
Laugh with me and live brightly,
The carnival will hide faces and busy benches.
There is constant flirtation, there is no freedom,
Let's run to where you can talk quietly.
Let's run away from human eyes,
Come on, hurry up and talk quieter.
Only importantly, no need for earthly worries,
Most importantly, there are no limits and no quotas.
Clothes, food, status, friends and enemies,
No need for that, we weren’t created for that.
Sing to me about the streets of Venice in the evening,
Sing to me that we will live forever.
I'll pick up your song, rhymes are friends with music,
Be my angel forever, be my muse.
Music heals, and lyrics touch the heart,
The lyrics are inspiring, the lyrics pour from the soul.
R:
Bright, bright afternoon coffee with milk,
The sun is on the sand, the vapors are disappearing in pairs somewhere.
This is our whim, a white mime around the corner,
The alley of the park argues alone with the yellow leaves.
You fly above the horizon of blizzards,
Where a person usually does not reach.
I'm already standing in the rain and getting wet,
Hide my warmth, far to the snowdrops. Смотрите также: | |
