Засынай, мая чортава муза,
Убачымся зноў у халодным сне,
Так, мы паміраем, і тэмпература,
Падаець ніжэй за сябе. А я
Ствару гэты сон,
Павяду цябе сьцежкай,
Запалім агні,
І чэшырскай усьмешкай
Ты растварысься ў вечнай гульні
Супраць мяне.
Мы жывем ва ўласным сьне, ты
З пустэчы і пяску ствараеш мяне, я
Твая шызафрэнія цемры й цішыні, я
твая ілюзія!
Сны - гэта нашы маленькія казкі,
Надзенем маскі, і згуляем п'есу,
Ты прынцэса, якая глядзіць у вакно,
А я твой сумны П'еро.
Запляцем адзін аднаго у арканы,
Я буду твой яд, а ты - мая драма,
І назаўсёды працягнецца наша гульня,
Ты або я.
Я