Bóndin og Risin leikadu leik
Risin vann og bóndin veik
"Eg havi lúkað treytir mín
Nú vil eg hava sonin tín
Eg vil hava sonin frá taer,
Uttan tú goymir hann fíri maer."
"Heitið á Óðan Aesakong,
Tá man goymslan gerðast long.
Hvat skal maer harpan undir míni hond,
Vil ikki fraegur fylgja maer á onnur lond.
"Eg vildi, mín H[]nir veri til undir mína hond
Vita, hvussu goymslanganga vil." Á onnur lond.
"Hoyr tú H[]nir, eg talið til tín
Tú skalt goyma soni mín!"
Fyri eysan flugu svanir tveir
Niður hjá H[]nir settust teir.
H[]nir biður nú vera svein
Mitt í knokki fj[]ður ein
Hvat skal maer harpan undir míni hond,
Vil ikki fraegur fylgja maer á onnur lond.
áður enn teir h[]vdu hálvtalað orð
Tá var Lokki inn fyri Borð
Hvat skal maer harpan undir míni hond,
Vil ikki fraegur fylgja maer á onnur lond.
"Tú veist einki av mínari neyð,
Skrímslið aetlar mín sonar deyð
Hvat skal maer harpan undir míni hond,
Vil ikki fraegur fylgja maer á onnur lond.
Lokki r[]r á ytsta klakk
So er í fornum fr[]ðI sagt
Hvat skal maer harpan undir míni hond,
Vil ikki fraegur fylgja maer á onnur lond.
"Her er ungi alvi tín
Nú er uppi goymslan mín"
Hvat skal maer harpan undir míni hond,
Vil ikki fraegur fylgja maer á onnur lond.
