Ինձ սեր պետք չէր,
Պետք չէիր և դու,
Քեզ պարզապես ես նայում էի
Իբրև մարդու, որ սիրտ չունի,
Չունի և խի՜ղճ,
Չունի հոգի՜, ոչի՛նչ, ոչի՛նչ…
Ու ոչինչ էր ինքնությունս,
Երբ կողքիս էիր,
Ես ձուլվում էի դատարկություն քո մատներին,
Ու դատարկ էր հայացքը իմ,
Եվ հոգի՛ս էլ,
Երբ մեղմորեն բաց էիր թողնում դու ձեռքը իմ..
Ես մեռնում էի, մեռնում ասես քո դատարկից,
Ու լիություն իմ մտքերում ցուրտն էր տիրում
Ես դողում էի, դողում շոգից քո հայացքի,
Ու անտարբեր հայացքներից մութն էի սիրում….
Ինձ սեր պետք չէր,
Սիրուց բացի ամենն ունեի,
Ու սերն ի՞նչ էր՝ դատա՜րկ մի բան,
Երբ քե՛զ ունեի…
Քե՛զ, որ ընկեր ու թշնամի եղար մեկտեղ,
Եղար և խե՜նթ, և անտարբե՜ր, երբեմն դե՛ղ՝
Ցավող սրտիս հանգստացնող,
Բայց հաճախ էլ ցա՛վը սրտիս,
Եղար հեռո՜ւ, հետո կողքի՜ս,
Այժմ՝ կողքիս հեռու դարձար…
Անհայտացա՜ր…
Անհայտ դարձավ և անո՛ւնդ,
Որ տալիս էի շունչ պահելով,
Հիմա հազիվ բարևդ տամ
Անցնեմ՝ անունդ թաղելով…
Ու այդ պահին ինձ թաղելով,
Ի՛նձ, որ անունդ խեղդեցի,
Ու խեղդվեցի նույնտեղ ես էլ…
Ինձ պետք չէր սեր,
Ինձ հավատա, պետք չէին հույսեր ապագայի,
Պետք էր միայն մոտս գայիր…
Որ անունս նորից տալով թռչեիր անհետ…
Ինձ սե՛ր պետք չէր,
Ինձ Դո՜ւ էիր պետք… Ինձ սեր պետք չէր,
Պետք չէիր եւ դու,
Քեզ պարզապես ես նայում էի
Իբրեւ մարդու, որ սիրտ չունի,
Չունի եւ խի՜ղճ,
Չունի հոգի՜, ոչինչ, ոչինչ ...
Ու ոչինչ էր ինքնությունս,
Երբ կողքիս էիր,
Ես ձուլվում էի դատարկություն քո մատներին,
Ու դատարկ էր հայացքը իմ,
Եվ հոգիս էլ,
Երբ մեղմորեն բաց էիր թողնում դու ձեռքը իմ ..
Ես մեռնում էի, մեռնում ասես քո դատարկից,
Ու լիություն իմ մտքերում ցուրտն էր տիրում
Ես դողում էի, դողում շոգից քո հայացքի,
Ու անտարբեր հայացքներից մութն էի սիրում ....
Ինձ սեր պետք չէր,
Սիրուց բացի ամենն ունեի,
Ու սերն ինչ էր, դատա՜րկ մի բան,
Երբ քեզ ունեի ...
Քեզ, որ ընկեր ու թշնամի եղար մեկտեղ,
Եղար եւ խե՜նթ, եւ անտարբե՜ր, երբեմն դեղ,
Ցավող սրտիս հանգստացնող,
Բայց հաճախ էլ ցավը սրտիս,
Եղար հեռո՜ւ, հետո կողքի՜ս,
Այժմ, կողքիս հեռու դարձար ...
Անհայտացա՜ր ...
Անհայտ դարձավ եւ անունդ,
Որ տալիս էի շունչ պահելով,
Հիմա հազիվ բարեւդ տամ
Անցնեմ, անունդ թաղելով ...
Ու այդ պահին ինձ թաղելով,
Ինձ, որ անունդ խեղդեցի,
Ու խեղդվեցի նույնտեղ ես էլ ...
Ինձ պետք չէր սեր,
Ինձ հավատա, պետք չէին հույսեր ապագայի,
Պետք էր միայն մոտս գայիր ...
Որ անունս նորից տալով թռչեիր անհետ ...
Ինձ սեր պետք չէր,
Ինձ Դո՜ւ էիր պետք ... | |
