Есіңе алдың
Есіңде ме, есіңде ме өткен күндерің,
Жауратып жүрме олсыз айлы түндерің.
Көтеруші еді көңіліңді жымиып күлгені,
Олсыз құлпырмады ауладағы гүлдерің.
Ойлар келе береді қайғысын ертіп алып,
Артыңнан ере береді, қашсаң, жетіп алып.
Ойларды жинама
Ақылға сыймаған.
Түндерің көп көз ілмеген,
Үмітің бар үзілмеген.
Іздері бар көздеріңде өткен күздеріңнен,
Төгілген моншақтар жанарыңнан бақыт боп тізілмеген.
Қ-сы:
Есіңе алдың оны жаңбыр жауғанда,
Есіңе алдың оны күн ұясынан ауғанда.
Ол сені ойлай ма?
Түнеріп не қыласың, түндерде жыламашы,
Ойланып ойдың биігінен төмен құламашы.
Ойлана берме, не қыласың ойлана беріп,
Ойлана берсең, таусылмайды ойлар.
Бол бір ғана ойыңа берік,
Мұңдарға бағынба, олар кетеді келіп, кетеді келіп,
Ал сен өзіңді мұңайта берсең, босқа көзіңнен бояуың кетеді еріп.
Аспан кейде жылайды, неге,
Мүмкін пенделер сол секілді түнімен көрсетпей көзден жас өткізеді.
Ал бақытты сәттер көп болғанын ұмытып кетеді,
Сен де бақытқа жолығасың, сене біл, уақыт шешеді.
Тағы таң басталды, «шүкір» деп өзіңді жұбат,
Пенде, артыңнан еретін сөз көп, ұмытпа, өзіңді алшақ ұста.
Болды, сөзге құлыптан, жетер енді, болды, көзді аш, оян,
Бәрі қатыгез, тағдырға сенім жоқ мүлде,
Жаныңды жегіндей қинап жүрекпен көрмедің.
Дос пен дұшпанды айыра білмедің,
Бұл өмір алма кезек, бәрі алдыңа келеді.
Саған бақыт жолығар, Жаратқанға жалынам,
Сезім келер молынан, саған да бағынар.
Қалмады ма амалың, досым, оян,
Көзден жасты тамшылатпа, ағады бояуың.
Бұл өмір, сен мұнда барсың, тірісің,
Тағы тайғанатпайды, көрші кірісіп.
Әлем қарсы болса да жатсың тырысып,
Дұшпандарға ерме, кетсін, құрысын!
Қ-сы:
Есіңе алдың оны жаңбыр жауғанда,
Есіңе алдың оны күн ұясынан ауғанда.
Ол сені ойлай ма?
Түнеріп не қыласың, түндерде жыламашы,
Ойланып ойдың биігінен төмен құламашы.
Есіңе алдың оны жаңбыр жауғанда,
Есіңе алдың оны күн ұясынан ауғанда.
Ол сені ойлай ма?
Бұл өмір, сен мұнда барсың, тірісің,
Тағы тайғанатпайды, көрші кірісіп.
Әлем қарсы болса да жатсың тырысып,
Дұшпандарға ерме, кетсін, құрысын!
Отзывать
Помните, вы помните прошлое,
Разве ты не ходишь к тебе.
Он улыбнулся улыбается, поднимаясь,
Вы не попали во двор во дворе.
Мысли приходят с горем и
Бежит позади вас, достичь вашего побега.
Не собирайте мысли
Неразумно.
Ваши ночи повесили,
Там нет нарушения надежды.
От последней падения в твоих глазах,
Пролитые шарики не указаны из топлива.
Ул.:
Вы помните это, когда идет дождь,
Помните его из солнечного гнезда.
Он думает тебе?
Что вы можете сделать и сделать, не тратьте на ночь,
Подумайте до высоты мысли.
Не думаю, что вы думаете, что заставляет вас думать,
Если вы думаете, что вы думаете, мысли не исчерпаны.
Бефора - это просто один разум,
Не подчиняйтесь грусти, они уйдут и уходят,
И если вы сами грустные, вы будете окрашены из своего супруга.
Небо иногда плачет, почему,
Может быть, люди моложе, чем они не показывают это ночью.
И счастливые моменты забывают, что было много
Вы также получаете счастье, вы можете доверять и принять решение о времени.
Еще один сюрприз начался, и утешил себя как «благодарным»,
У мужчины у вас много слов, не забывайте, держись подальше.
Было, теперь было заперто, и теперь это было голодным, просыпаться,
Все жестокое, не доверие к судьбе,
Вы не видели сердце с сердцем.
Вы не знали друга и врага,
Эта жизнь в очереди к Apple, все приходит к вам.
Я буду счастлив тебе, и у меня есть пламя для вас,
Сенат важнее, ты тоже.
Не останется, мой друг, проснись,
Не капелься от глаз, краситель.
Это жизнь, вы здесь, вы находитесь в
Не скользит снова, stortelles.
Пытаясь, даже если мир против,
Ermose к врагам, отпусти его, остальные
Ул.:
Вы помните это, когда идет дождь,
Помните его из солнечного гнезда.
Он думает тебе?
Что вы можете сделать и сделать, не тратьте на ночь,
Подумайте до высоты мысли.
Вы помните это, когда идет дождь,
Помните его из солнечного гнезда.
Он думает тебе?
Это жизнь, вы здесь, вы находитесь в
Не скользит снова, stortelles.
Пытаясь, даже если мир против,
Ermose к врагам, отпусти его, остальные Смотрите также: | |
