Ёвуз нечалар тунлар тинмай,
Хаёлларимда тиним билмай,
Кўзларимга ҳеч ким кўринмай,
Сени эслайман.
Балки мени соғинчлар ҳар он
Сенсизликка солур бегумон,
Тушларимга айланиб армон,
Сени эслайман.
Нақарот:
Мафтун бўлиб кўзларинг излайман,
Маҳзун бўлиб севгингни қўмсайман,
Сенсиз юрак ҳижронларга тўлиб,
Сени соғиниб, сени, сени!
Сени сўрайман-ман-ман,
Сени эслайман.
Сени сўрайман, сени эслайман!
Кўзларимда аксинг намоён,
Атрофимда юрибсан гўё,
Тушларимга айланиб рўё,
Сени излайман.
Ўтар кунларим узунроқдай,
Сенсиз орзуларим йироқдай,
Ҳар бир куним бахтсизроқдай,
Сени излайман.