Qarakesek – Umytylgan sozder
Күндер құс секілді
Өмір түс секілді өтүде
Тірі болсақ алда небір
Жағдайлар күтуде
Бағынбай кетіппіз
Тәңір қойған үкімге
Өзгерткен пендені
Өзгерген үкіммен
Аспаныма алақанды
Жаймағалы біраз болды
Негізі аспанымнан
Сұрап аларым біраз ғой
Ұмытып кете берем
Өмірдің сынақ екенін
Есіме түскен сайын
Деймін өзіме шыдап өтемін
Өмір ойын болса
Онда мен ойнай берем
Мыны жақ жалған деген сайын
Ол жақты ойлай берем
Көргім келеді әлемді
Жаратқан жаратушымды
Мені қорғады білем
Періште ой сағат атты сынды
Жүрек бір қалыппен
Соғудан қалып барады
Бақыт өмірге әкеліп
Өлімге алып барады
Қара жерге қамалатын
Күндер өте жақын
Анамды ойлайыншы тәңірім
Көрде жатып
Ұмытылған сөздер ұмытылған көздер
Тұман басып көзімнің алдын
Бағытымды жоғалтып алдым
Ұйқы жоқ түнгі сағат екі
Жатыр қарны ашып бір жетімнің
Кейде сынақтың өзі
Ауыр әділетсіз
Тағдырдың өзі жасайды
Әлсізге әлім жеттік «СУКА»!
Дәл қазіргі халімді
Ешкім ұға алмайды
Адамға айналдым
Ойға кіріп қалған шыға алмайды
Көз алдыма өтіп кеткен
Жылдар айларым келіп
Үзілген үміттерді
Қайта жалғап байлағым келіп
Уақыт барады асығып
Өткен шақ жасырып
Бала күнге оралам
Ойдың ішімен жасырын
Бәрі есімде
Әке ештеңе ұмытпадым
Бұзып өтіп кеттім
Өткен шақтың құлыптарын
Әкетайым ау өкпелемеші ұлыңа
Жүрген жанмын жалғанда
Жәннатыңды армандап
Ұмытылған сөздер ұмытылған көздер
Тұман басып көзімнің алдын
Бағытымды жоғалтып алдым
