Στο σχολείο κουρδισμένα παιδιά
στο στρατό σου αλλάζουν τα μυαλά
σε κάνουν πολίτη με το δικό τους τρόπο
ένα ρομπότ με το δικό τους νόμο.
Ένα εργάτη μηχανή δίχως καριέρα και ζωή
που δέχεται διαταγές χωρίς αρνήσεις και φωνές.
Ολοι χωρισμένοι σε παρατάξεις
κόμματα και κοινωνικές τάξεις
εμφύλιος πόλεμος για κορόϊδα
ζώα με παρωπίδες για το κόμμα.
Κι έχουμε όνειρα απατηλά
πως είμαστ’ ελεύθεροι κι όλα καλά
ευχόμαστε να βγουν αληθινά
μα εγώ φωνάζω στον Έλληνα.
Ε! Ε! Έλληνα είσαι σκουλήκι
η Ακρόπολη δεν σου ανήκει
Ε! Ε! Έλληνα τί λες για όλα αυτά;
Σε δουλεύουν κανονικά.
Όλοι φοράνε παρωπίδες
ζούνε με πλαστικές ελπίδες
υποσχέσεις στην αράδα
για μια κάποτε μεγάλη Ελλάδα
Συμφωνίες κι αποφάσεις
για να διώξουμε τις βάσεις
ξανά συμφέροντα πάνω από μας
ντρέπομαι που είμαι Έλληνας.
Ε! Ε&#
