ყოველ ღამით ამოვივლი მე შენს ქუჩას,
ყოველ ღამით, ყოველ ღამით გინატრებ.
ვით ცხოვრება რა მოკლეა, ბოლო უჩანს,
შინ ვბრუნდები შენზე ფიქრებში დილამდე.
შენ რა იცი შენ რა იცი ჩემო კარგო
ჩემი გულის, ჩემი გულის დარდები.
შენს სახლის წინ მსურს ადგილი შემოვფარგლო
და დილამდის აივანთან დავდგები.
ეს ცხოვრება რა მწარეა, რა ძუნწია,
ჩაგაშხამებს თუ გაქვს რამის სურვილი,
მომენატრე დაგირეკე ეს წუთია
შენ კი, ცივად დამიკიდე ყურმილი.
ყოველ ღამით ამოვივლი მე შენს ქუჩას,
ყოველ ღამით, ყოველ ღამით გინატრებ.
ვით ცხოვრება რა მოკლეა, ბოლო უჩანს,
შინ ვბრუნდები შენზე ფიქრებში დილამდე.