Мае пакаленне ў цемры расло,
Цяпер яму цемра таксама святло.
Мае пакаленне расло на мяжы
З заслонай жалезнай у самай душы.
Мае пакаленне хаваецца ў цень,
У свет летуценняў, ва ўчорашні дзень.
Мае пакаленне гуляе і п´е,
Стаіць на каленях, ня любіць сябе.
Набыць бы даляры, прадаць бы рублі,
А потым падалей ад гэтай зямлі.
"Мы вольные птицы, пора, брат, пора!"
На стомленных крылах у вырай ці ў рай.
Мае пакаленне сядзіць пры стале,
Сядзіць у турме і сядзіць на ігле.
Сядзіць на пасадзе і любіць стагнаць,
І трэба падняцца і цяжка стаяць.
Мы, беларусы, с братняю Руссю
Шукалі да шчасця дарог.
У бітвах за волю, у бітвах за долю
Нас гэты шлях перамог.
Нас аб´яднала, ні многа ні мала,
Удзел у дурной барацьбе.
Коласу слава, слава Купалу!
Але дзе месца тут для цябе?
Згрызоты, сумлення, пакуты душы.
Мае пакаленне, мае "настальжы".
Твае сударэнні, твае гаражы.
Спісаныя сцены, жыцце на мяжы.
Нібыта нядаўна, нібыта даўно
Састыла, як кава, дапіта віно.
Мае пакаленне махае крылом,
"Кровавую пищу клюет под окном". Мои поколение в темноте росло,
Теперь ему тьма также свет.
Мои поколение росло на границе
С занавесом железной в самой душе.
Мои поколение прячется в тень,
В мир мечтаний, во вчерашний день.
Мои поколение играет и пьет,
Стоит на коленях, не любит себя.
Приобрести бы доллары, продать бы рубли,
А потом подальше от этой земли.
"Мы вольные птицы, пора, брат, пора!"
На стомленных крыльях на юг или в рай.
Мои поколение сидит за столом,
Сидит в тюрьме и сидит на игле.
Сидит на посту и любит стонать,
И надо подняться и тяжело стоять.
Мы, белорусы, с нежностью Русью
Искали к счастью дорог.
В сражениях за свободу, в сражениях за долю
Нас этот путь побед.
Нас объединила, ни много ни мало,
Участие в глупой борьбе.
Коласу слава, слава Купалу!
Но где место здесь для тебя?
Угрызения, совести, муки души.
Мои поколение, имеет "ностальжи".
Твои сударэнни, твои гараже.
Исписанные стены, жизнь на грани.
Якобы недавно, якобы давно
Охладела, как кофе, дапита вино.
Мои поколение машет крылом,
"Кровавая пищу клюет под окном». Смотрите также: | |
