Әттең ай оралмайтын ұшып кеткен есіл күндер
Өкініштің әні үнсіздік үзсіз өткен түндер
Қарғыс атсын қарағым өзіңді сөгеберме
Сен бұйымдай қалғансың ол өзгенің өмірінде
Зер салып тыңда ақыл бөлші менің сөздеріме
Жылулық күтпе көңіренген суық күзгі күннен
Талай жан қашып жүріп ең соңында мойын иген
Тағдыр деген осы сүйген адам өзгені сүйген
Деп құрбысына ақылын айтқан періште
Жаны өртеніп адамзатқа қайғырады іштей
Шайтанымен арпалысып оғанда сөзді бермей
Адамын алып қалу қалай болмасын берілмей
Кете бер дейді сен ешкім қажет етпейді
Әлемде барыңдыда жоғыңдыда сезінбейді
Айтшы ал кім іздейді дейді алдауға ұйырып
Екі ойлы қызға бір кезде шайтаның бұйырды
қайырмасы
Өмір жалған орындалмайтын арман
Өмір жалған басталмайтын басынан
Жүзіңді самал жел келіпте сүймейді
Күнде бөлемейді нұрына тасыған
Ол жақта бәрі сен құрметтейді іздейді
Сүйгенің былай қалсын ешкім тастапта кетпейді
Ол жақта әке-шешеңде сені күтіп жүр білмейсің
Көзіңді жұмшы болды неге сен елеңдейсің
Бірде жылап періште досына үн қатады
Шайтан ол үмітсіз құбылыс өмірді сүр қарағым
Бүгін батса күн шыдашы ертең ақ таң атады
Өзіңе сидыршы өмірге сиған арманыңды
Көзі отқа толады лапылдап ол жанады
Жағымды сөздерімен улап жатыр сананы
Шайтан шыдамсызданып қызға дереу ұмдады
Соңынан еріп кетті ал періште жылады
Қалмады, не деген арман өлді
Екі күн шыдаса жирмаға толар еді болды
Содан ақ бақытты күндер бастау алатын еді
Қайтейік адамзат түсінбесе періштелерді
Барлық жалған қалды бәрі өкінішпен
Кім білсін оны сүйген жігітте оны қатты сүйген
Бірақ ұмытпаған сен үшін зауал кеткен
Жүрегің енді мұздады мәнгіліктен мәнгілікке
қайырмасы
Өмір жалған орындалмайтын арман
Өмір жалған басталмайтын басынан
Жүзіңді самал жел келіпте сүймейді
Күнде бөлемейді нұрына тасыған