Refrain 1
از جداشدن نوشتی رو تن زخمی هر برگ
Az joda shodan neveshti ro tane zakhmiye har barg
You wrote from separation on every wounded leaf
گریه کردم و نوشتم نازینم یا تو یا مرگ
Gherye kardam o neveshtam nazaninam ya to ya marg
I cried and wrote: oh, my love (my nice one) you or death (1)
به تو گفتم باورم کن میون این همه دیوار
Be to goftam bavaram kon mion in hame divar
I told you: belive me between all these walls
تو با خنده ای نوشتی هم قفس خدا نگهدار
To ba khandee neveshti: ham ghafas khoda negahdar
You wrote with a laugh: goodbye fellow prisoner (cage-fellow)
Refrain 2
بنویس مهلت موندن یه نفس بود
Benevis mohlate mondan ye nafas bood
Write: time for stay was just a breath
سهم من از همه دنیا یه قفس بود
Sahme man az hameye donya ye gafas bood
All my share from this world was just a cage (a cell)
بنویس که خیلی وقته واسه تو گریه نکردم
Benevis ke kheily vaghte vaseye to gherye nakardam
Write there is a long time that I didn’t cry for you
سر رو شونه هات نذاشتم مثل دستات سرد سردم
Saro ro shonehat nazashtam, mesle dastat sarde sardam
I didn’t put my head on your shoulder, I am so cold like your hands
من که تو بن بست غربت
Man ke to bonbaste ghorbat
Me in this exile dead end
زخمی از آوار پاییز
Zakhmi az avare paeez
Wounded from debris of autumn
فکر چشمای تو بودم
Fekre cheshmaye to bodam
Was thinking about your eyes
با دلی از گریه لبریز
Ba deli az gherye labriz
With heart full of cry
شب عاشقونه ی من که حروم شد
Shabe asheghoneye man ke harom shod
My loving night wasted
مهلتی بودن با تو که تموم شد
Mohlati bodan ba to ke tamom shod
Time to be with you was finished
ندونستم باید از تو می گذشتم
Nadanestam bayad az to migozashtam
I didn’t understand that I should leave you
وقتی از غربت چشمات می نوشتم
Vaghti az gorbate cheshmat mineves
