Прачнуцца раптам ад сну,
Зразумець, што ёсць сорам і жах
Мы шукаем надзею ў тым, хто можа быць вольным
З павагаю гледзячы ў вочы паскараем крок
да тых, хто жыве дзеля праўды і чакае нас зноў
Мы вартыя быць такімі якія мы на зямлі
І годныя плыць насустрач пачуццям
З павагаю гледзячы ў вочы паскараем крок
да тых, хто жыве дзеля праўды і чакае нас зноў
Кожнаму з нас не хапае
Адказаў на нашы пытанні,
у якіх
Мы марым, звычайна, аб тым што цікава ўсім
Напэўна, не пэўна хлусім
бо маем адказ у душы
Шукаючы знойдзем любоў
Калі сонца схаваецца ў хмарах
І спынім нашую кроў,
Што ў сэрцы кіпіць
Гэта наш свет
І мы так жывем
заўжды.