Η νύχτα θέλει περπάτημα, στα δύσκολα κράτημα
Πρέπει να ξέρεις να σηκώνεις ανάστημα
Για παιχνίδια θανάσιμα βρίσκει πάτημα
Και το πάθημα πάντα πρέπει να γίνεται μάθημα
Είναι αλήθεια πως από το μηδέν φτάνεις στην κορυφή
Η νύχτα όμως ποτέ δεν είναι αξιοκρατική
Έχει ψάρια μεγάλα μεγαλύτερα από σένα
Δεν υπάρχει αυτό που λένε περασμένα ξεχασμένα
Δεν υπάρχει συγνώμη όταν έχουν φώτα οι δρόμοι
Κι όποιος δε σε πάει, δύσκολα αλλάζει γνώμη
Έχει κανόνες για να παίξεις, παίζεις πάντα μ' αυτούς
Κοίτα να μη μιλάς ποτέ, αλλά πάντα ν' ακούς
Κι ότι κι αν ακούσεις, πρόσεχε πώς θα το μεταφέρεις
Βρήκα ζωή στα μαύρα τα μεσάνυχτα
Δεν είχα τύχη, είχα τα μάτια μου ορθάνοιχτα
Νύχτα κατάλαβα ότι μ' αγαπάς εσύ
Ποιος είπε ότι είναι άσχημα στην κόλαση