1. Килү белән язлар, һәр кич назлап,
Пар сандугач җырын тыңладык.
Язлар бәхет бүләк итте безгә,
Туй күлмәген алдык нәкъ шул көздә,
Тик кияргә насыйп булмады.
2. Яшьлегемә кире кайтыр идем,
Кабатланмас булса ялгышлар.
Башкаларны йөрәк кабул итми,
Күз алдымнан буй-сыннарың китми,
Күңелемдә әрнү, сагышлар.
3. Чишмә җыры бик ямансу була,
Бигрәк моңсу була көзләрен.
Януларым, көюләрем белән
Сагынганда туй күлмәген киям,
Һәм юлларда була күзләрем.
1. Весна с приближением, в нежности каждый вечер,
Мы слушали пару бутербродов.
Весна пожертвовало счастье,
Мы получили свадебное платье в этом падении,
Только не мог носить износ.
2. Я бы вернулся к моей юности,
Неверны, если они не повторяются снова.
Сердце не принимает других,
Из глаз от зрения твои сыновья не уходят,
В моем сердце, мои сердца.
3. Весенняя песня становится очень злой,
Особенно грустно становится их осенью.
С моими ожогами, с моими мотылями
Киям Киямян, когда пропал свадьба,
И глаза встречаются на дорогах.