Новыя курапаты ўжо чакаюць, калі нас паболее,
Тых, каму надакучыла прыхаванае спаборніцтва болю.
Кожны чацьверты хапаецца за смочку ідэі –
Яны нібыта зь ёй, але хто яны? дзе яны?
Тыя шматлікія дзеяньні, што выклікаюць усьмешку;
Таму камусьці ўсё болей прывабным падаецца замежжа:
Памежнік - агляд - колькасьць сумленьня ў валізе...
І калі ты ня ў сьпісе тым, свабодна валі сабе!
Але трываеш усё моўчкі, падпарадкоўваеш думкі:
Ці то надзея жывая, ці то гэта глюкі.
Зрэшты, ня ўсё так дрэнна. Мабыць, галоўнае -- пратрымацца?
Штовечар класьціся спаць, уздымацца, з раніцы зноў
Усьміхацца знаёмым моўчкі, рабіць сваю працу –
І няхай яны ўжо ўсім гэтым падавяцца!
Я сьмяюся ў вочы,
Бо сьмешнымі падаюцца выкрыкі ўчорашнія –
Лёзунгі сёньняшнія адразу прыкрыя…што яшчэ?! –
Міжасабовыя спрэчкі ўнутры занядбалага гета –
Пасьпець праблявацца ад гэтага,
Пасьпець зразумець прычыны.
І ты глядзіш у вакно заварожанымі вачыма…
Заварожаны край, нам прысуджаны небам і ветрамі.
Прыпарошаны рай пад варожымі чорнымі сьценамі.
Мая краіна... пад белымі крыламі.
Краіна... пад чорнымі хмарамі.
Краіна... дарэмнымі спробамі.
Краіна... Цябе мы ня страцілі.
Пачалося з таго, што ты пачуваўся хворым.
Тут такія ўмовы, мова… Сусьветная змова
ў межах роднага гораду, ужо амаль незнаёмага.
Карацей, увогуле, нічога новага…
“У мяне яшчэ засталіся тыя, каго я люблю!..”
Цссс…хлопец… Засыпай… бо тут –
Краіна_мроі_кропка by цябе вітае.
Я размаўляю з Госпадам, бо ў маёй царкве – wi-fi.
Бач, як усё проста?.. І не кажы,
Што ўсе навокал згубілі розум, ружовыя
Апранулі акуляры, думкі выкінулі.
Нібы бруднай вады выпілі мы...
Ненароджаны плач, абумоўлены ціхім пацьверджаньнем.
Сьлёзы будуць зьлятаць і зьнікаць пад завеямі сьнежнымі...
______________________
Новые курапаты уже ждут, когда нас станет побольше,
Тех, кому наскучило припрятанное соревнование с болью.
Каждый четвёртый хватается за сосок идеи –
Они будто бы с ней, только кто они? Где они?
Те многочисленные действия, которые вызывают улыбку;
Поэтому кому-то всё более притягательным кажется заграница:
Пограничник – осмотр – количество совести в чемодане…
И если ты не в списке том, свободно вали себе!
Но терпишь всё молча,
Подчиняешь мысли:
Или это надежда жива, или это глюки.
А вообще, не всё так плохо. Может, главное – продержаться?
Каждый вечер ложиться спать, подниматься, утром снова
Улыбаться знакомым молча, делать свою работу –
И пусть они уже всем этим подавятся!
Я смеюсь в глаза,
Потому что смешными кажутся выкрики вчерашние –
Лозунги сегодняшние сразу досадны..
Что ещё?! –
Междуусобные споры внутри заскарузлого гета –
Успеть проблеваться от этого,
Успеть понять причины.
И ты смотришь в окно заколдованными глазами…
Заколдованный край, нам присуждённый небом и ветрами.
Припорошенный рай под вражескими чёрными стенами.
Моя страна.. под белыми крыльями.
Страна.. под чёрными тучами.
Страна..напрасными попытками.
Страна.. Тебя мы не потеряли.
Началось с того, что ты чувствовал себя больным.
Тут такие условия, язык.. Всемирный заговор
в пределах родного города, уже почти незнакомого.
Короче, в общем, ничего нового..
«У меня ещё остались те, кого я люблю!..»
Цсс.. парень..засыпай..потому что тут –
Страна_мечты_точка_by тебя приветствует.
Я разговариваю с Господом, потому что в моей церкви – wi-fi.
Видишь, как всё просто? И не говори, что все вокруг потеряли разум, розовые
Одели очки, мысли выкинули.
Будто грязной воды выпили мы…
Нерождёный плач, обусловленный тихим подтверждением.
Слёзы будут слетать и пропадать за бурями снежными.. New partridges are already waiting for us to get sick,
Those who are tired of the hidden competition of pain.
Every fourth grabs a sucker of an idea -
They are supposedly with her, but who are they? where are they
Those many actions that make you smile;
Therefore, someone seems more and more attractive abroad:
Border guard - review - the amount of conscience in the suitcase ...
And if you're not on the list, feel free to roll yourself!
But you endure everything in silence, you subdue thoughts:
Either hope is alive, or it’s glitches.
However, not all is so bad. Perhaps the main thing - to hold out?
Every night go to bed, get up, in the morning again
Smile at acquaintances silently, do your job -
And let them all suffocate!
I laugh in my eyes,
After all, yesterday's cries seem ridiculous -
Today's slogans are immediately annoying… what else ?! -
Interpersonal disputes inside a neglected ghetto -
Have time to get out of it,
Have time to understand the reasons.
And you look out the window with enchanted eyes…
Enchanted land, we are doomed by the sky and the winds.
Dusty paradise under enemy black walls.
My country ... under white wings.
The country ... under black clouds.
The country ... in vain attempts.
Country ... We haven't lost you.
It started with the fact that you felt sick.
Here are the conditions, the language… World conspiracy
within his hometown, already almost unfamiliar.
In short, nothing new at all…
"I still have those I love! .."
Cssss… guy… Fall asleep… because here -
Country_dreams_dot by greets you.
I talk to the Lord because there is wi-fi in my church.
See how simple everything is? .. And don't say
That everyone around lost their minds, pink
They put on glasses and threw out their thoughts.
It was as if we drank dirty water ...
Unborn crying due to silent confirmation.
Tears will fly away and disappear under the snowstorms ...
______________________
New Kurapaty are already waiting for us to become more,
Those who are bored of the hidden competition with pain.
One in four grabs a nipple of an idea -
They seem to be with her, just who are they? Where are they?
Those numerous actions that make you smile;
Therefore, someone seems more and more attractive abroad:
Border guard - inspection - the amount of conscience in the suitcase…
And if you're not on the volume list, feel free!
But you endure everything in silence,
You subdue thoughts:
Either this hope is alive, or these are glitches.
In general, not everything is so bad. Maybe the main thing is to hold on?
Every night go to bed, get up, in the morning again
Smile at acquaintances silently, do your job -
And let them choke on all this!
I laugh in my eyes,
Because yesterday's cries seem ridiculous -
Today's slogans are immediately annoying ..
What else ?! -
Mutual disputes within the hardened ghetto -
Have time to worry about it,
Have time to understand the reasons.
And you look out the window with enchanted eyes…
An enchanted land, given to us by the sky and the winds.
A dusty paradise under enemy black walls.
My country .. under white wings.
Country .. under black clouds.
The country .. in vain attempts.
Country .. We have not lost you.
It started with making you feel sick.
Here are the conditions, the language .. World conspiracy
within his hometown, already almost unfamiliar.
In short, in general, nothing new ..
"I still have those I love! .."
Css .. guy .. fall asleep .. because here -
Dream_land_point_by greets you.
I talk to the Lord because there is wi-fi in my church.
See how simple everything is? And don't say that everyone around has lost their minds, pink
They put on their glasses and threw out their thoughts.
As if we drank dirty water…
Unborn crying due to silent confirmation.
Tears will fly and disappear behind the snowstorms .. Смотрите также: | |
