Музыка - Уладзімір Мароз, словы - Максiм Багдановiч
Толькi ў сэрцы трывожным пачую за краiну радзiмую жах -
Ўспомню вострую браму святую i ваякаў на грозных канях.
Ў белай пене праносяцца конi, рвуцца, мкнуцца i цяжка хрыпяць,
Старадаўняй крывiцкай пагонi не разбiць, ня спынiць, ня стрымаць.
Мо яны, Беларусь, паняслiся за тваiмi дзяцьмi уздагон,
Што забылi цябе, адраклiся, прадалi i аддалi ў палон.
Бiце ў сэрцы iх, бiце мячамi, не давайце чужынцамi быць!
Хай пачуюць, як сэрца начамi па радзiмай старонцы балiць!
Мацi родная, мацi краiна, ня усцiшыцца гэтакi боль,
Ты прабач, ты прымi свайго сына, за цябе яму ўмерцi дазволь.
Бо лятуць i лятуць тыя конi, срэбнай збруяй далека грымяць,
Старадаўняй крывiцкай пагонi не разбiць, ня спынiць, ня стрымаць.
Старадаўняй крывiцкай пагонi не разбiць, ня спынiць, ня стрымаць. Music - Vladimir Moroz, words - Maxim Bogdanovich
Only in the heart of the country will hear disturbing horror home -
I recollect acute Gate i holy warriors on horseback terrible.
The white foam rushing horse, torn, i strive hard to rattle,
Ancient Krivitsky chase did not break, do not stop, do not keep.
Maybe they, Belarus, panyaslisya for your children uzdagon,
What you have forgotten, denied, sold i gave into captivity.
Bitse in their heart, bitse swords, let's not be strangers!
Let hear how the heart of the night at home to the page hurts!
Mother dear, the mother country, not so ustsishytstsa pain
You just, you take your son, for you let him vmertsi.
After fly i fly those horses, silver harness rattle away,
Ancient Krivitsky chase did not break, do not stop, do not keep.
Ancient Krivitsky chase did not break, do not stop, do not keep. | |
