չեմ հիշում ինչի համար
բայց հիշում եմ որ թափվեց արյուն
ծուխը թութունի, անճարության շերտ ատամներին,
իմ տան մեջ իմ տունը չէմ գտնում
չի փրկի խոսքերիս ջոկատը
չի պաչի ճակատս սեպտեմբերը
բեր քնաբերը, դու պատվերն ես, ես պատերդ
գիշերդ չդառնա անդունդ
դուրս արի, ափերից դուրս
դուրս արի, ծածկույթից դուրս
չեմ հիշում ինչի գնով
վիրավոր ու անսիրտ
կարևորը անսիրտ դու հասար
մնացորդ նստվածքը
բաշխելով հավասար օրերի վրա
դու դառել ես էն
ում ինքդ կքցեիր քացու տակ
նայելով շիտակ քո անձին,
առանձին ճնշման տակ գործադրած
հիշացնեիր երեկվա մասին
բեր քնաբերը
դու պատվերն ես, ես պատերդ
բեր քնաբերը
գնա վեր վառելով վերնագրերը
վեր աստղերից
իմ մոտ թողնելով մարմինդ
ես քեզ կարթնացնեմ
երբ ամեն ինչ ընկնի իր տեղը