јас долго молчев под солзи скриена
се давав себе без болка, насмејана
и така не ме ни прашуваш како ми е
дали сум добро или не
се правев слепа за сите каснења
во рани утра по ноќни неверства
од се бев појака но нешто умира,
знам во мене
Чија сум јас,
за кого постојам, молам и плачам
јас немо без глас
ајде кази душо во очи ти гледај ме
о како боли, боли, боли, без тебе
чија сум јас,
за кого живеам долго под сенка
на немир и страв
ајде кажи душо во очи гледај ме
о како боли, боли, боли без тебе, чија сум јас
сите погледи твои во сенка се
до сите насмевки мои не допреле
и така веке ни не е важно не
твојот допир ме боли, знај
јас немам желба за твоите зборови
како извор на лаги отровни
јас се убивам себе си прашувајки,
ајде кажи
чија сум јас...