Дзесьці на шары ў абшары мне помніцца
Паміж паўночным ды паўднёвым полюсам
Хлопчык с дзяўчынкай дыхалі ветрам
Ды пакахалі напэўна ад гэтага
Марылі мары, гулялі ў мафію
Ды выдумлялі сабе біяграфіі
Спалі на кафлі ў ваннай ў спякоту
Жылі і не ведалі што будзе потым
Але у яе вачах – выйсце
У яго вачах – толькі выхад на дах
Аднойчы ўсё скончыцца раптам
Ўсё будзе не так як чакаць было варта
Ёй будзе няёмка
Ён будзе трымацца да самых апошніх прыдуманных слоў
І потым яшчэ будзе весці з гудкамі размову
Дзесьці ў абшары на шары мне помніцца
Паміж паўночным ды паўднёвым полюсам
Хлопчык с дзяўчынкай згубілі каханне
Нясмелае, чыстае, светлае, ранняе
Яно пажыло і растала ў паветры
Забытае так незваротна сусветам
Яе нехта бачыў аж па-за экватарам
Ён трапіў ў ЧАЭС і памёр ліквідатарам
Але у яе вачах – выйсце
У яго вачах – толькі выхад на дах
Аднойчы ўсё скончылась раптам
Напэўна ня так як чакаць было варта
Ёй было няёмка
А ён усё трымаўся да самых апошніх прыдуманных слоў
І потым працягваў доўга з гудкамі размову
І потым працягваў доўга з гудкамі размову