Няма ні песні, ні света, ні ролі -
Не разумеў, не спасцігаў, не браў.
А мне б кавалачак волі
Я б заставаўся адзін і кола разарваў.
Не забіваў на маяк, не вычвараўся ніяк,
Не перепальваў дзень.
Што ж гэта сонца і сонца вакол,
І не знайсці , і не падняць свой цень.
І цёмны "Вермут" ляціць з вітрын,
У вочы мне залівае сплін.
На захад коціцца стылы час,
І неба з зоркамі не для нас.
І цемрай вокна зіяюць мне,
І адзінота не абміне.
А дзе ж ты ёсць, верны сябра мой, забі мяне, лета,
Я Цэзар, а Брут са мной.
І пралічыла да ста твая нямая туга -
Не запаліць агню.
Мяне світанак дастаў.
За што падзякі багам -
За дно, ці вышыню?
За тое, што нізашто,
Твае надзеі ў нішто
ператварае час
Што ж гэта сонца і сонца вакол,
І не знайсці, і не падняць нам нас.