GORZKIE ŻALE Pobudka 1. Gorzkie żale, przybywajcie, - Serca nasze przenikajcie. 2. Rozpłyńcie się, me źrenice, - Toczcie smutnych łez krynice. 3. Słońce, gwiazdy, omdlewają, - Żałobą się pokrywają. 4. Płaczą rzewnie Aniołowie, - A któż żałość ich wypowie? 5. Opoki się twarde krają. - Z grobów umarli powstają. 6. Cóż jest, pytam, co się dzieje? - Wszystko stworzenie truchleje! 7. Na ból Męki Chrystusowej - Żal przejmuje bez wymowy. 8. Uderz, Jezu, bez odwłoki - W twarde serc naszych opoki! 9. Jezu mój, we krwi ran Swoich - Obmyj duszę z grzechów moich! 10. Upał serca swego chłodzę, - Gdy w przepaść Męki Twej wchodzę. CZĘŚĆ PIERWSZA Intencja Przy pomocy łaski Bożej przystępujemy do rozważania Męki Pana naszego Jezusa Chrystusa. Ofiarować je będziemy Ojcu niebieskiemu na cześć i chwałę Jego Boskiego majestatu, pokornie Mu dziękując za wielką i niepojętą miłość ku rodzajowi ludzkiemu, iż raczył zesłać Syna Swego, aby za nas wycierpiał okrutne męki i śmierć podjął krzyżową. To rozmyślanie ofiarujemy również ku czci Najświętszej Maryi Panny, Matki Bolesnej, oraz ku uczczeniu Świętych Pańskich, którzy wyróżniali się nabożeństwem ku Męce Chrystusowej. W pierwszej części będziemy rozważali, co Pan Jezus wycierpiał od modlitwy w Ogrójcu aż do niesłusznego przed sądem oskarżenia. Te zniewagi i zelżywości temuż Panu za nas bolejącemu ofiarujemy za Kościół święty katolicki, za najwyższego Pasterza z całym duchowieństwem, nadto za nieprzyjaciół krzyża Chrystusowego i wszystkich niewiernych, aby im Pan Bóg dał łaskę nawrócenia i opamiętania. Hymn 1. Żal duszę ściska, serce boleść czuje, - gdy słodki Jezus na śmierć się gotuje; - Klęczy w Ogrojcu, gdy krwawy pot leje, - Me serce mdleje. 2. Pana świętości uczeń zły całuje, - Żołnierz okrutny powrózmi krępuje, - Jezus tym więzom dla nas się poddaje - Na śmierć wydaje. 3. Bije, popycha tłum nieposkromiony - Nielitościwie z tej i z owej strony, - Za włosy targa; znosi w cierpliwości - Król z wysokości. 4. Zsiniałe przedtem krwią zachodzą usta, - Gdy zbrojną żołnierz rękawicą chlusta; - Wnet się zmieniło w płaczliwe wzdychanie - Serca kochanie. 5. Oby się serce we zły rozpływało, - Że Cię mój Jezu, sprośnie obrażało! - Żal mi, ach żal mi ciężkich moich złości - Dla Twej miłości. Lament duszy nad cierpiącym Jezusem 1. Jezu, na zabicie okrutne, - Cichy Baranku od wrogów szukany, - Jezu mój kochany! 2. Jezu, za trzydzieści srebrników - Od niewdzięcznego ucznia zaprzedany, - Jezu mój kochany! 3. Jezu, w ciężkim smutku żałością, - Jakoś sam wyznał, przed śmiercią nękany, - Jezu mój kochany! 4. Jezu, na modlitwie w Ogrojcu - Strumieniem potu krwawego zalany, - Jezu mój kochany! 5. Jezu, całowaniem zdradliwym - od niegodnego Judasza wydany, - Jezu mój kochany! 6. Jezu, powrozami grubymi - od swawolnego żołdactwa związany, - Jezu mój kochany! 7. Jezu, od pospólstwa zelżywie - Przed Annaszowym sądem znieważany, - Jezu mój kochany! 8. Jezu, przez ulice sromotnie - Przed sąd Kajfasza za włosy targany, - Jezu mój kochany! 9. Jezu, od Malchusa srogiego - Ręką zbrodniczą wypoliczkowany, - Jezu mój kochany! 10. Jezu od fałszywych dwóch świadków - Za zwodziciela niesłusznie podany, - Jezu mój kochany! Bądź pozdrowiony, bądź pochwalony, - Dla nas zelżony i pohańbiony! - Bądź uwielbiony, bądź wysławiony, - Boże nieskończony! Rozmowa duszy z Matką Bolesną 1. Ach! Ja Matka tak żałosna! - Boleść Mnie ściska nieznośna, - Miecz me serce przenika, - Miecz me serce przenika. 2. Czemuś, Matko ukochana, - Ciężko na sercu stroskana? - Czemu wszystka truchlejesz? 3. Co mię pytasz? - Wszystkam w mdłości, - Mówić nie mogę w żałości, - Krew mi serce zalewa. 4. Powiedz mi, o Panno moja, - Czemu blednieje twarz Twoja? - Czemu gorzkie łzy lejesz? 5. Widzę, że Syn ukochany, - W Ogrojcu cały zalany - Potu krwawym potokiem. 6. O Matko, źródło miłości, - Niech czuję gwałt Twej żałości! - Dozwól mi z sobą płakać! (Jeżeli się śpiewa tylko jedną część, dodaje się 3 razy: Któryś za nas cierpiał rany...) CZĘŚĆ DRUGA Pobudka: "Gorzkie żale przybywajcie..." Intencja W drugiej części rozmyślania Męki Pańskiej będziemy rozważali, co Pan Jezus wycierpiał od niesłusznego przed sądem oskarżenia aż do okrutnego cierniem ukoronowania. Te zaś rany, zniewagi i zelżywości temuż Jezusowi cierpiącemu ofiarujemy, prosząc Go o pomyślność dla Ojczyzny naszej, o pokój i zgodę dla wszystkich narodów, a dla siebie o odpuszczenie grzechów, oddalenie klęsk i nieszczęść doczesnych, a szczególnie zarazy, głodu, ognia i wojny. Hymn 1. Przypatrz się; duszo, jak cię Bóg miłuje, - Jako dla ciebie sobie nie folguje. - Przecież Go bardziej, niż katowska dręczy. - Złość twoja męczy. 2. Stoi przed sędzia Pan wszego stworzenia, - Cichy Baranek, z wielkiego wzgardzenia - Dla białej szaty, którą jest odziany, - Głupim nazwany. 3. Za moje złości grzbiet srodze biczują - Pójdźmy grzesznicy oto nam gotują - Ze Krwi Jezusa dla serca ochłody - Zdrój żywej wody. 4. Pycha światowa niechaj, co chce wróży, - Co na swe skronie wije wieniec z róży, - W szkarłat na pośmiech, cierniem Król zraniony - Jest ozdobiony! 5. Oby się serce we zły rozpływało, - Że Cię, mój Jezu sprośnie obrażało! - Żal mi, ach żal mi ciężkich moich złości - Dla Twej miłości! Lament duszy nad cierpiącym Jezusem 1. Jezu, od pospólstwa niewinnie - Jako łotr godzien śmierci obwołany, - Jezu mój kochany! 2. Jezu, od złośliwych morderców - Po ślicznej twarzy tak, sprośnie zeplwany, - Jezu mój kochany! 3. Jezu, pod przysięgą od Piotra - Po trzykroć z wielkiej bojaźni zaprzany, - Jezu mój kochany 4. Jezu, od okrutnych oprawców - Na sąd Piłata, jak zbójca szarpany, - Jezu mój.kochany! 5. Jezu, od Heroda i dworzan, - Królu niebieski, zelżywie wyśmiany, - Jezu mój kochany! 6. Jezu, w białą szatę szydersko - Na większy pośmiech i hańbę ubrany, - Jezu mój kochany! 7. Jezu, u kamiennego słupa - Niemiłosiernie biczami wysmagany, - Jezu mój kochany! 8. Jezu, przez szyderstwo okrutne - Cierniowym wieńcem ukoronowany, - Jezu mój kochany! 9. Jezu, od żołnierzy niegodnie - Na pośmiewisko purpurą odziany, - Jezu mój kochany! 10. Jezu, trzciną po głowie bity, - Królu boleści, przez lud wyszydzany, - Jezu mój kochany! Bądź pozdrowiony, bądź pochwalony! - Dla nas zelżony, wszystek skrwawiony, - Bądź uwielbiony, bądź wysławiony, - Boże nieskończony! Rozmowa duszy z Matką Bolesną 1. Ach, widzę Syna mojego - Przy słupie obnażonego, - Rózgami zsieczonego! 2. Święta Panno, uproś dla mnie - Bym ran Syna Twego znamię - Miał na sercu wyryte! 3. Ach, widzę, jako niezmiernie - Ostre głowę ranią ciernie! - Dusza moja ustaje. 4. O Maryjo, Syna swego, - ostrym cierniem zranionego, - Podzielże ze mną mękę! 5. Obym ja, Matka strapiona, - Mogła na swoje ramiona - Złożyć krzyż Twój, Synu mój! 6. Proszę, o Panno jedyna, - Niechaj krzyż Twojego Syna - Zawsze w sercu swym noszę: Któryś za nas cierpiał rany Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami. (3 razy).. CZĘŚĆ TRZECIA Pobudka: "Gorzkie żale przybywajcie..." Intencja W tej ostatniej, części będziemy rozważali, co Pan Jezus cierpiał od chwili ukoronowania aż do ciężkiego skonania na krzyżu. Te bluźnierstwa, zelżywości i zniewagi, jakie Mu wyrządzono, ofiarujemy za grzeszników zatwardziałych, aby Zbawiciel pobudził ich serca zbłąkane do pokuty i prawdziwej życia poprawy, oraz za dusze w czyśćcu cierpiące, aby im litościwy Jezus Krwią swoją świętą ogień zagasił: prośmy nadto, by i nam wyjednał na godzinę śmierci skruchę za grzechy i szczęśliwe w łasce Bożej wytrwanie. Hymn 1. Duszo oziębła czemu nie gorejesz, - Serce me, czemu całe nie truchlejesz? - Toczy twój Jezus z ognistej miłości - Krew w obfitości. 2. Ogień miłości, gdy Go tak rozpala, - Sromotne drzewo na ramiona zwala; - Zemdlony Jezus pod krzyżem uklęka, - Jęczy i stęka. 3. Okrutnym katom posłusznym się staje, - Ręce i nogi przebić sobie daje, - Wisi na krzyżu, ból ponosi srogi - Nasz Zbawca drogi. 4. O słodkie drzewo, spuśćże nam już ciało, - Aby na tobie dłużej nie wisiało! - My je uczciwie w grobie położymy, - Płacz uczynimy. 5. Oby się serce we łzy rozpływało, - Że Cię mój Jezu, sprośnie o 6. О Мать, источник любви, - Позволь мне почувствовать жестокость твоего траура! - Позволь мне поплакать с тобой! (Если спета только одна часть, прибавьте 3 раза: Кто за нас ранил ...) ЧАСТЬ ВТОРАЯ Звонок для пробуждения: «Приходят горькие сожаления ...» Намерение Во второй части медитации на Страсти мы рассмотрим, что претерпел Господь Иисус с неправомерное преследование в суде до жестокий венчающий шип. И эти раны, оскорбления и позор этому страдающему Иисусу предлагаем, прося его о благополучии Отечества наш, за мир и согласие для всех народов, а себе на прощение грехов снятие бедствия и несчастья, особенно чума, голод, огонь и война. Гимн 1. Взгляните; душа, как Бог любит тебя, - Что до вас, то он себя не балует. - Ведь это мучает его больше, чем палача. - Ваш гнев утомляет. 2. Господь всего творения предстает перед судьей, - Кроткий Агнец из большого презрения - За белую одежду, в которую он одет, - Названный тупой. 3. За гнев мою спину сильно бичевают - Пойдем, грешники, вот нам готовят - Из Крови Иисуса, чтобы освежить сердце - Источник живой воды. 4. Гордость мира может предсказывать то, что она будет, - Какой венок из роз ветров на висках, - Алым от смеха раненый царь с шипами - Он украшен! 5. Пусть сердце тает во зле, - Что мой Иисус оскорбил Тебя! - Мне жаль мою тяжелую злость - За вашу любовь! Скорбь души о страдающем Иисусе 1. Иисус, невинно из толпы - Как вор, достойный смерти, - Иисус мой дорогой! 2. Иисус, от злых убийц - На красивом лице да, грязном грязном, - Иисус мой дорогой! 3. Иисус под клятвой Петра - Трижды до сильного страха, - Иисус мой дорогой 4. Иисус, от жестоких мучителей - По приговору Пилата, как разбойнику, - Мой возлюбленный Иисус! 5. Иисус, Ирод и придворные, - Царь Небесный, громко засмеялся, - Иисус мой дорогой! 6. Иисус в белой одежде насмешек - Для большего смеха и стыда оделась, - Иисус мой дорогой! 7. Иисус у каменного столпа - Кнутом безжалостно били, - Иисус мой дорогой! 8. Иисус жестоким издевательством - Венцом из шипов венец, - Иисус мой дорогой! 9. Иисус, из недостойных солдат - Одетый в пурпурный, - Иисус мой дорогой! 10. Иисус, их бьют тростью по голове, - Король скорбей, издеваемый народом, - Иисус мой дорогой! Слава, хвала! - Противно нам все кровавые, - Славься, славься, - Бог бесконечный! Разговор души с Скорбящей Матерью 1. Ах, я вижу своего сына - На голый столб, - С палками растерзанных! 2. Пресвятая Дева, попроси меня - Позвольте мне нарубить след вашего сына - На нем было выгравировано сердце! 3. Ах, я вижу чрезвычайно - Шипы режут острые головы! - Моя душа терпит неудачу. 4. О Мария, сын мой, - острым шипом ранен, - Поделись со мной страстью! 5. Могу я, огорченная Мать, - Она могла на плечах - Сложи свой крест, сын мой! 6. Прошу вас, только одну мисс, - Пусть крест твоего Сына - Я всегда ношу в сердце: Который за нас раны, Иисус Христос, помилуй нас. (Три раза).. ЧАСТЬ ТРЕТЬЯ Звонок для пробуждения: «Приходят горькие сожаления ...» Намерение В этой последней части мы рассмотрим, что Господь Иисус страдал со времени своего коронации, пока не был коронован смерть на кресте. Эти богохульства клевета и оскорбления, нанесенные ему, мы приносим нераскаявшимся грешникам, что Спаситель побудит их потерянные сердца к покаянию и истинное улучшение жизни, а для душ в чистилище страдания, чтобы Иисус помиловал их Своей Кровью Он потушил святой огонь: давайте также попросим его в час своей смерти он получил раскаяние за свои грехи и счастливая стойкость в Божьей благодати. Гимн 1. Охладила душа твоя, почему не горишь, - Мое сердце, почему ты не слишком слаб? - Катит твоего Иисуса пламенной любовью - Кровь в изобилии. 2. Огонь любви, когда он так зажигает Его, - Позорное дерево падает ему на плечи - Обморочный Иисус преклоняет колени под крестом, - Он стонет и стонет. 3. Жестоким истязателям подчиняться, - Дает руки и ноги проткнуть, - На кресте висит, боль сильная - Наш дорогой Спаситель. 4. О сладкое дерево, давайте уже истощим нашу плоть, - Чтоб уже не висел на тебе! - Честно положим их в могилу, - Мы заставим плакать. 5. Пусть сердце в слезах растает, - Что мой Иисус, о. | |