Vatan
Ne okadar diişiklik büün oldu?
Biri-birindän insan kudurdu!
Sansın lüzgär onnarı diiştirer,
Bütün dünnedä onnarı gezdirer.
Zor vakıtlar büün Bucak geçirer,
Analar-bobalar kahırlı oturêr
Aalayıp, bulutlar yaşlarını akıdêr,
Taş erindä aarlıını gösterer.
Ne okadar insana büün oldu?
Biri-birindän bukadar kudurdu!
Sansın toprak onnara bir büük dert,
Bir tarafa arêêrlar büük zeet.
Bu toprakta bizim duumamız,
Bu toprakta bizim canımız,
Bu toprakta analar-bobalar,
Büüttülär bizi, baktılar.
Refren:
Nändan geleriz, nänı gideriz,
Nedän ömürü kısaltmaa alatlêêrız.
Nändan geleriz, nereyi etişeriz,
Evimizdän, Bucaktan ayırılêrız.
Gözäl Bucak, benim Vatanım,
Ne insana bän büün vereyim.
Bütün dünneyin parasını toplayım,
Ollarını evä çevirim.
Genä çalsın, ötsün kavallar,
Zengin düünnerdä düülsün daullar.
Herbir pazar olsun horular
Şen olsun gagauzlar.
