მზე უშენოდ აღარ ათბობს ქვეყანას, მეც ამ გულში ყვავილები მეყარა, ცამ საწვიმრად შავ ღრუბლები შეყარა, როგორ გავძლო?! - თავს განებებ ვეღარა.
სულში წვიმს, ცა ჩამოიქცა ერთფერად, ავდრის სურნელს შენც უქნიხარ ჩემფერად, მივტირი წამს, წუთს თუ საათს - ისევ შენზე, ნისლი წვება ცაბაურთის მთების წვერზე.
გლოვის ექოს მაძლევს მთები ნისლებით, გული კვდება შენზე ნაზი ფიქრებით, ოდესმე ხომ მაინც ერთად ვიქნებით, არასდროს დაგვავიწყდები, გპირდები!
без тебя
Солнце уже не греет страну без дома, Я тоже в это сердце цветы посадил, Цам дождем черные тучи под дождем, Как я выжил ?! - Ты больше не можешь себе прощать.
В душе идет дождь, небо в один цвет обрушилось, У тебя также аромат Авдри как мой цвет, Я плачу секунды, минуты или часы - снова для тебя, На вершине горы Цабаурти горит туман.
Горы тумана дают мне эхо траура, Сердце умирает нежными мыслями о тебе, Будем ли мы когда-нибудь вместе? Я никогда не забуду, обещаю!