Կամաց, կամաց, կամաց, կամաց,
Ոտքերն հողին, հողին, հողին`
Եկավ-գնաց, եկավ-գնաց,
Գունատ, դեղին, գունատ, դեղին։
Ձեռքը շարժեց ― մեկ վեր, մեկ վար,
Ոտքը խփեց ― մեռե՛լ, մեռե՛լ,―
Առաջ եկավ դժվա՜ր, դժվա՜ր,
Ձեռքը շարժեց մեկ վար, մեկ վեր։
Ահա՛, ահա՛, ― թեքվե՜ց, թեքվե՜ց,
Կընկնի՛, կընկնի՛․․․ բայց չէ՛, նայի՛,
Շուրթը շրթից դանդաղ ջոկվեց,
Մնաց մի պահ` աչքը մահի։
Ու սո՜ւր ճչաց` կարծես բռնի
Աչքերն, անշարժ, հեռուն գամած.―
Այդպես հոգի՛ս պիտի մեռնի ―
Կամա՜ց, կամա՜ց, կամա՜ց, կամա՜ց․
Медленно, медленно, медленно,
Ноги на земле, почве, земля:
Он пришел и ушел, пришел и ушел,
Бледный, желтый, бледный, желтый.
Переместил руку - один, один вниз,
Ударил его ногу - мертвые, мертвые -
Было трудно, тяжело,
Рука двигалась одна вниз, одна.
Вот, вот, он согнул, изгиб,
Упадет, упасть ... Но нет, Далее,
Губа медленно медленнее,
Оставил на мгновение, глаз смерти.
И там кажется жестоким
Глаза, настоящие, колебались.
Моя душа умирает? -
Cam, Cam, вы будете похожи, у вас будет. | |
